Home
Bindingskracht.nl E-mail
Steeds valt me op dat tijd langzamer lijkt te gaan als je ergens op wacht. Hinderlijk traag beweegt de grote wijzer op de klok aan de wand. Nog meer dan twee uur voordat Nick komt.
Wat maanden terug begon als een blind-date is geleidelijk uitgegroeid tot een serieuze LAT-relatie. We proberen zoveel mogelijk tijd met elkaar door te brengen. Sauna en wandelingen door het bos of over het strand zijn favoriet, net als het converseren. Ondanks ons beider verleden durven we elkaar inmiddels het vertrouwen te schenken.
Eigenlijk heb ik niets te klagen. Het enige minpuntje is de slaapkamer. Nick is ongelooflijk creatief als het gaat om gezamenlijke uitjes, maar in bed is hij ronduit hopeloos. Veelvuldig heb ik de balans opgemaakt en tenslotte besloten dat ik hem niet durf te laten gaan.
De ruimte binnen de LAT-relatie maakt het gemakkelijk om mijn eigen obsessie voor bondage, binnen de veilige muren van mijn woning te beoefenen. Het lijkt wel of ik steeds vaker behoefte heb om mezelf vast te binden.
Niet altijd is het even bevredigend, want ik moet immers zelf weer los kunnen komen. Op Internet heb ik wel wat informatie gevonden over sleutels van handboeien in ijsblokjes, of een mechaniek dat vanzelf in de tijd loskomt.
Ik durf er niet aan en beperk me tot touwen om enkels en knieën. Als alternatief op de touwen gebruik ik soms handboeien, waarbij de sleutel binnen handbereik ligt. Het koude staal kan me niet echt bekoren. Liever zou ik touwen om mijn polsen voelen, maar het werkt ... ongeveer.

Ik werp wederom een blik op de klok. Nog precies twee uur. Het wachten valt me zwaar.
Ik voel de verwachtingsvolle kriebels in mijn lichaam als ik bedenk hoe we straks samen zullen kroelen.
'Zoenen kan hij gelukkig wel goed.' Er verschijnt een glimlach op mijn gezicht.
Ik heb behoefte om mezelf een tijdje vast te leggen. Uit ervaring weet ik dat het mooie warme zomerweer het gemakkelijk maakt om in de zon met de handboeien te spelen. Even nog controleer ik of de beide sleutels van de handboeien inderdaad veilig in de keuken en de woonkamer liggen. Slechts gehuld in nieuwe lingerie zoek ik een mooi plekje in de beslotenheid van mijn balkon. Dan klik ik de boeien dicht.
Direct ervaar ik de rust die over me heen daalt. In mijn fantasie kan ik geen kant meer uit en ben ik overgeleverd aan een ruige minnaar. De reeds aangewakkerde opwinding trekt verwachtingsvol door mijn lichaam.
Ik sluit mijn ogen en verbeeld me dat Nick me stevig heeft vastgebonden, om me al plagend uitgebreid te verwennen.
Eigenlijk is er nooit een geschikt moment geweest om te verifiëren hoe hij er in stond. Zijn gebrek aan daadkracht in het liefdesspel nodigde daar ook niet direct toe uit.

Met alleen de handboeien om mijn polsen heb ik nog altijd te veel bewegingsvrijheid. Even overweeg ik om de handboeien los te maken en achter een spijl van het balkonhek langs te voeren. Snel zet ik de wild prikkelende gedachten uit mijn hoofd, omdat ik dan nooit zelf kan loskomen.
De spijl blijft me ondertussen bezighouden. Op zolder liggen wat tyraps die nu goed van pas zouden komen. Ik zal naar boven moeten. Met het sleuteltje uit de huiskamer maak ik de boeien los.
Op de terugweg naar het balkon sluit ik de boeien weer om mijn polsen. Even speel ik met de eerste tyrap, maar merk dat deze te kort is voor de toepassing die ik zoek. Met een volgende tyrap maak ik een tweede lus aan de onderzijde.
'Klik ... klik ... klik ...' klinkt venijnig de sluiting als ik de beide uiteinden een klein stukje in elkaar schuif.
De schrik slaat toe. 'Te laat ... Shit, shit.'
Wanhopig ruk ik aan de boeien en de tyraps. Het angstzweet breekt me aan alle kanten uit als ik besef dat ik nooit meer zelfstandig kan loskomen uit mijn zelf aangebrachte gevangenschap. Mijn gedachten schieten alle kanten uit. Vooral de vraag wat Nick hiervan zal denken houdt me heel sterk bezig. De enige troost is dat hij inmiddels de sleutel van mijn appartement heeft. Hij kan me dus straks in ieder geval bevrijden.

Het idee dat ik machteloos ben overgeleverd, eerst aan de tijd, daarna aan Nick, verhoogt de opwinding waar het allemaal mee begon. Normaal zou ik mezelf allang hebben verwend, maar dat is nu volstrekt onmogelijk. Mijn lichaam begint heftig te stuiteren en verlangt naar de actie die ik niet kan geven. Ondanks mijn netelige positie raak ik volledig bedwelmd door de fabelachtige prikkels die na de eerste paniek wild door me heen trekken. Het ontbreken van het laatste zetje is zowel frustrerend als super heftig. Eens te meer realiseer ik me dat het spel met de touwen bij me hoort, maar dan liefst met een partner in de nabijheid.
Expressievormen: 2011 Bondage verhalen: LAT-relatie.
Totaal onverwachts staat Nick voor me.
De uitdrukking op zijn gezicht belooft niet veel goeds. Hij zegt geen woord. Gelukkig maakt hij wel direct de rechter handboei los.
Met zachte hand dwingt hij mijn polsen op mijn rug. Voordat ik besef wat er gebeurt heeft hij de handboeien al weer achter me gesloten.
In één vloeiende beweging bindt hij met diverse stukken touw zowel mijn enkels en mijn knieën bij elkaar. Met een volgend lang touw net onder mijn borsten fixeert hij mijn armen tegen mijn bovenlichaam.
Eindelijk kan ik de ware kracht van de touwen voelen. Alleen past de huidige setting niet in mijn geromantiseerde plaatje.
Met een groot glas koude limonade komt Nick vlak naast me zitten. Vergeefs probeer ik zijn gezicht te lezen. Ik weet me totaal geen houding.
'Wil je ook een slokje?'
Dorstig neem ik een forse teug ..., en nog een. Na de derde slok proef ik pas de smaak van de licht mousserende witte wijn. De sterke alcohol wordt direct door mijn lichaam opgenomen.

Zorgzaam glijdt een hand over mijn klamme schouders en trekt zacht strelend door mijn lange haar.
'Mag ik doorgaan,' vraagt een nerveuze stem.
Ik draai mijn gezicht naar zijn warme hand toe. Door zijn tederheid komt mijn weggedrukte opwinding onstuimiger dan ooit terug. Mijn lichaam reageert super heftig als zijn hand tergend traag via mijn hals verder omlaag zakt.
'Verwen mijn tepels,' kreun ik, zodra ik merk dat mijn tepels verwachtingsvol verharden.
Speels stelt hij het eerste contact nog uit. Ondanks de touwen kronkel ik hongerig mijn lichaam dichter naar hem toe, op zoek naar verlossing. Hoe meer ik aandring, hoe meer de vingers wegkruipen. Ik herken het spel van de opstuwende verleiding.
'Niet stoppen ..., ga door ..., verwen me.' Mijn smeekbeden worden niet gehoord. Zijn hand glijdt al weer verder omlaag.
Een bovenarm strijkt vaag langs mijn borst, waardoor een huivering door me heen trekt.
Ik voel zijn vingers langs de onderzijde van mijn bovenbenen. Jammer dat ik niet naakt ben, zodat hij kan voelen hoe nat ik ben. Zelfs zonder gesproken woord reageert Nick op mijn zachte kreunen. Probleemloos vinden zijn vingers een opening langs de zijkant van mijn slipje. Gretig onderzoekend dringt hij mijn hunkerende schede binnen, steeds dieper.
'Kan je bij mijn clitoris?' Ik sta versteld dat ik dit durf te vragen. 'Is het de wijn die me losmaakt?' Eigenlijk weet ik wel beter. Mijn onbedwingbaar verlangen krijgt de kans om boven te komen.
Even vraag ik me af of Nick me wel heeft gehoord, totdat ik merk dat zijn vingers heel subtiel van koers wijzigen. Provocerend traag trekken de vingers aarzelend in de gewraakte richting. Mijn hart gaat wild te keer, mijn ademhaling wordt onrustig. Ik houd het niet meer. Opnieuw probeer ik sturing te geven, maar de touwen houden mij zorgvuldig in hun greep. Een veel te lang uitgesteld orgasme walst met daverend geweld over me heen. Niet langer kan ik mijn tranen onderdrukken.

Vaag merk ik dat Nick me snel losmaakt en meeneemt naar de slaapkamer. Hij legt me op mijn rug op het grote bed en spreidt mijn benen. Voordat ik weet wat er gebeurt dringt zijn forse, harde lid diep bij me binnen. Vrijwel zonder verder te bewegen ligt hij stil bovenop me. Overal voel ik het contact met zijn klamme lichaam. Met zijn mond zoekt hij opgewonden contact met mijn lippen.
'Heb je op dit moment nog specifieke wensen,' klinkt zijn hijgende stem vanuit de verte tot me door.
'Zou je mij met armen en benen wijd gespreid op bed willen vastbinden?'
'Zal ik niet eerst doorgaan met verwennen?'
Ik begrijp zijn verbazing. Ik snap het zelf ook niet. 'Ik wil dat je me neemt als ik helemaal vastlig. Mag dat?'
'Frederiek ..., waarom heb je me nooit verteld dat je zo van touwen geniet? Ik droom er al tijden van om zo met jou te spelen, maar ik durfde het nooit te vragen. Ik werd er bijna gek van.'
'Shh ..., praten doen we later wel. Het komt goed.' Inmiddels durf ik hem blindelings te vertrouwen.
'Bind me nu eerst maar strak vast.'
Weerloos en bijzonder hongerig wacht ik op het moment dat hij me vol passie neemt.


©Bindingskracht. Juli, 2011

Terug.