Home
Bindingskracht.nl E-mail

Vandaag is eindelijk de gelegenheid om mijn gedane belofte in te lossen om zijn huis eens grondig schoon te maken.
Door de laag binnenvallende zonnestralen wordt de ruime hoeveelheid stof op de donkere parketvloer extra geaccentueerd. Even verdenk ik Sander ervan dat hij de afgelopen weken niets meer aan zijn huishouden heeft gedaan en alles heeft bewaard tot ik zou komen helpen. Het vrijwel lege aanrechtblad past echter niet in dat beeld.
Gedisciplineerd trekken we samen door het huis, via de zolder geleidelijk naar de tussenverdieping. Ondanks het feit dat Sander al ruim 3 jaar gescheiden is, kan ik merken dat zijn huis goed is onderhouden. Wel slingert overal van alles, dat hij best in de vele, half lege kasten had kunnen onderbrengen.
Na de keuken is de huiskamer aan de beurt. Sander geeft nog wat korte instructies, vooral over de wijze waarop ik vele spullen op de achtertafel mag uitsorteren en opbergen. Vervolgens laat hij mij alleen, om gewapend met míjn lange boodschappenlijstje voor het avondeten naar de winkels te gaan.

Totaal onverwachts tref ik in een kastje een stapel bondage magazines aan. Haastig stop ik ze weer terug. Ik wil geen oordeel vellen. Gelijktijdig realiseer ik me dat het me al had verwonderd dat ik tijdens het doorkruisen van zijn huis zo weinig erotisch getint materiaal was tegengekomen. Eerdere verhalen van Sander gaven de indruk dat juist zijn oprechte behoefte aan sexualiteit de feitelijk reden van de scheiding was geweest.
Het kost me moeite om de magazines uit mijn hoofd te zetten. 'Zou er nog genoeg tijd zijn om ... ?' Mijn nieuwsgierigheid maakt me onrustig. Schichtig kijk op de klok en vraag me af hoelang Sander al weg is. Vergeefs probeer ik mijn aandacht te verleggen.
Daadkrachtig haal ik alsnog de magazines te voorschijn en trek voor de veiligheid naar boven. De prijsstickers zijn heel divers, met prijzen in zowel DM als euro's. Hoewel ik weet dat ik er beter aan doe te stoppen, kan ik mijn nieuwsgierigheid niet bedwingen. Ik voel duidelijk mijn onrustige hartslag als ik het blad '286 Nude bondage studies' open. Even word ik afgeleid doordat sommige vrouwen een wel erg ouderwetse kapsel hebben. Dan besef ik dat het blad al in 1984 is uitgeven. Het is daarmee net iets ouder dan ik.
Foto na foto bestudeer ik geïntrigeerd de naakte vrouwen. Nergens is sprake van de pijn die ik associeerde met bondage.
In hun blik ligt juist iets ondeugends en uitdagends. Er lijkt zelfs sprake van verleiding. Vol aandacht bestudeer ik de stukjes touw waarmee ze stevig zijn vastgebonden. Onbedoeld kruis ik mijn polsen op mijn rug en stel me voor zelf gevangen te zijn in touwen. Vrijwel direct voel ik de prikkels die in reactie door me heen trekken. In mijn fantasie ben ik weerloos overgeleverd aan de opwinding die mijn borsten pijnlijk gevoelig doen opzwellen.
Steeds weer zoek ik nieuwe plaatjes en probeer me in hun situatie te verplaatsen. Mijn verhitte konen dringen heel langzaam tot me door. Ik moet stoppen. Er is veel te weinig tijd. Ik mag er niet aan toegeven.

Sander kijkt me vragend aan, juist op het moment dat ik de magazines met trillende handen wil terugleggen op hun half verborgen plek op de stapel in het kastje. Kort dwaalt zijn blik door de huiskamer en blijft dan weer op mij gericht.
'Sorry Sander ... Ik had niet aan je spullen mogen zitten,' breng ik stamelend uit. Ik durf hem niet eens recht in de ogen te kijken, bang dat hij merkt wat me werkelijk dwarszat.
'Zo Susan ... wat vond je van de boeken?'
Het lukt me niet om te doorgronden hoe zijn stem klinkt. Is het volkomen neutraal, of ligt er een verwachtingsvolle ondertoon aan ten grondslag? Ik weet het niet, net zomin als dat ik weet wat ik op dit moment zou willen. Door de grond zakken is misschien de beste oplossing.
'Heb je hier ervaring mee?' vraag ik bedeesd.
'Waarmee ...? Met nieuwsgierige aagjes ...?'

'Nou ... dat ook natuurlijk ... maar eigenlijk met touwen?' Ik begrijp absoluut niet wat me bezielt. Hoe is het mogelijk dat ik die laatste vraag heb durven stellen? Mijn hart bonkt opnieuw zeer heftig in mijn lichaam.
Ineens ben ik bijzonder nieuwsgierig, omdat ik in zijn huis verder nog niets ten aanzien van bondage ben tegengekomen.
'Heb jij zelf geschikt touw?'
Razendsnel probeer ik te achterhalen wat ik zou willen als hij onverhoopt positief reageert. In mijn hart kijkend weet ik dat er maar één ding is waar ik na het zien van al die mooie plaatjes intens naar verlang. Ik wil dolgraag zélf de touwen voelen, net zoals de vrouwen in de foto's. Zélf ervaren wat het me doet om machteloos te zijn. Gemakshalve schuif ik daarbij het feit terzijde dat we elkaar nog nooit naakt hebben gezien, hoewel ik Sander al vele jaren ken.
'Bedoel dat je wilt dat ik je vastbind ...?' vraagt Sander uiterst verbaast.
'Ja ... eigenlijk wel ...,' stamel ik.
' ... je vindt het toch niet erg om te doen?'
De fonkeling in zijn ogen zegt me meer dan genoeg.

Expressievormen: 2013 Bondage verhalen: Voorjaarsschoonmaak.
Terwijl Sander zich kortstondig terugtrekt naar boven, kleed ik me snel uit voordat ik me kan bedenken. Ik zoek een positie waarin ik de bondage wil ervaren.
Een gesloten houding zal het beste zijn om de machteloosheid ten volle te ervaren. Ik wil het voor Sander ook niet al te verleidelijk maken.
Zelfs zonder touwen voel ik de prikkelende opwinding wild door mijn lichaam trekken. De spanning wordt me bijna te veel als ik hem weer de trap af hoor komen. Even overweeg ik om te stoppen, voordat ik mijn verstand volkomen verlies.
Sander lijkt niet eens verbaasd als hij me naakt in het midden van de kamer ziet. Uiterlijk onbewogen fixeert hij mijn rechter arm en vervolgens ook de linker.
Daarna volgen touwen om mijn benen.
Bijna schuchter wikkelt hij een volgend stuk touw strak om mijn bovenlichaam. Angstvallig vermijdt hij zoveel mogelijk het contact met mijn verwachtingsvol opgezwollen borsten.
Even nog rommelt hij ergens op mijn rug. Dan, bij het strakker trekken van het nieuwe touw worden mijn armen voorzichtig naar achteren getrokken. Ik kan geen kant meer uit.

Sander trekt een stoel dichterbij en neemt vlak voor me plaats. Ik voel hoe zijn nieuwsgierig blik gretig over mijn lichaam glijdt.
'Raak me aan ...,' wil ik smeken. Toch lukt het me niet om mijn noodkreet uit te stoten. Ik heb al mijn aandacht nodig om mijn wild stuiterende lichaam in bedwang te houden. Dat ik zo gegrepen zou worden door de eenvoudig aangebrachte touwen had ik dus correct aangevoeld. Vele puzzelstukjes uit mijn toe nu toe eenvoudige, ietwat onbevredigende leven vinden onverwachts hun plek.
Blijkbaar weet Sander heel precies hoe hij bondages moet aanbrengen. Bij elke ademhaling voel ik de prikkelende druk van de strak om mijn lichaam gespannen touwen. Van pijn is absoluut geen sprake. Door mijn licht naar achteren gebogen armen pronken mijn borsten prominent naar voren. De iets afknellende touwen zorgen voor extra stuwing in mijn toch al uitgehongerde borsten.
Het is bijna beangstigend om te merken hoe zuiver Sander aanvoelt wat ik zo hard nodig heb. Uiterst geroutineerd sluiten zijn vingers heel teder om mijn harde tepels. Bij elke zacht masserende beweging trekken warme, prikkelend scheuten naar mijn onderbuik. Subtiel verlegt hij zijn aandacht. Teder streelt zijn rechterhand door mijn lange blonde haar.
Zijn linkerhand glijdt heel rustig, liefkozend over mijn buik en zij. Zelfs zonder de aanraking van mijn erogene zones groeit mijn verlangen. Het is vreemd om te ervaren hoe mijn lichaam verwachtingsvol samentrekt, smachtend naar een onstuimig, verlossend orgasme. De touwen maken het me haast onmogelijk om de in alle heftigheid aandringende prikkels op te vangen.

'Genoeg ... even stoppen ...,' smeek ik, terwijl ik snakkend naar adem hap.

'Sander, je moet me toch losmaken ... het wordt me te veel ... het is te overweldigend, te complex.'
Even is er bij mij een moment van onzekerheid. Zal Sander wel zorgvuldig genoeg reageren? Hoe zit het met zijn eigen opwinding? Al snel merk ik dat ik me geen zorgen hoef te maken. Stuk voor stuk vallen de snel losgemaakte touwen op de grond. Als ik probeer op te staan trillen mijn benen, net als mijn hele lichaam.
Ik waardeer de stevige ondersteuning van Sander.
'Susan, kruip jij maar een tijdje onder wol, zodat je eerst wat kunt bijkomen. Ik zal ondertussen het eten wel klaarmaken.'
Even wil ik nog fel protesteren, maar mijn gezonde verstand komt gelukkig bijtijds bovendrijven. Nauwelijks lig ik in zijn bed of ik hoor hem de trap op komen. Ik ben te moe om te bedenken wat er kan volgen. Dankbaar neem ik de beide warme kruiken aan die hij me onder de dekens toeschuift. Ik zak zo snel weg in een diepe, verkwikkende slaap, dat ik niet eens hoor dat hij de kamer verlaat.
De rijke aroma's van de macaroni bereiken geleidelijk mijn vertroebelde brein. Beneden is Sander juist bezig de laatste pan op tafel te zetten. Ik ben precies op tijd wakker geworden. Even gun ik mezelf de tijd om mijn lichaam dicht tegen hem aan te drukken. Zijn krachtig arm geeft een goed en veilig gevoel.
'Mag ik vannacht hier blijven slapen ...?' Mijn stem klinkt onzekerheid. 'Ik wil niet vrijen. Wel vind ik het fijn als je me dan opnieuw wilt vastbinden, maar dan in bed. Ik wil ervaren hoe het is om stevig gehuld in touwen in slaap te vallen.'
Ik kijk hem recht in de ogen en zie de glimlach op zijn gezicht verschijnen.
'Natuurlijk mag je hier blijven. Graag zelfs. Toch denk ik dat het vastgebonden slapen je niet zal lukken.'
'Waarom niet ...' vraag ik uitdagend, met een vleugje onzekerheid. Ik merk dat ik gelukkig weer wat praatjes krijg.
'Als je me met rust laat, zie ik geen enkel problemen.'

'Nou ... uuhh ..., wacht maar af. Je zult het zelf wel merken.'
Nauwkeurig ga ik op zoek naar de diepere betekenis van zijn woorden, terwijl ik mijn eigen opwinding verwachtingsvol voel groeien.

Later die avond lig ik op mijn rug in bed. Mijn polsen met touwen strak tegen mijn bovenbenen gebonden. Nylon bandjes houden mijn enkels en knieën stevig bijeen. Brede lange nylonbanden zitten ter hoogte van mijn ellebogen en net onder mijn borsten. Het liefst had ik touwen om mijn lichaam gevoeld, maar Sander raadde het af. De nylonbanden zijn volgens hem een goed alternatief, met als voordeel dat ze eenvoudig losgemaakt kunnen worden.
Sander blijkt een man van zijn woord. Hij trekt zich keurig terug op zijn eigen helft van het bed, zonder me verder aan te raken. Opnieuw voel ik de wilde, opwindende prikkels die in alle heftigheid door mijn lichaam trekken. Hoe meer ik mezelf dwing tot rust te komen, hoe verhitter mijn lichaam reageert. Al snel begreep ik wat Sander eerder bedoelde.
Slapen zal me op deze manier nóóit lukken. Toch wil ik niet losgemaakt worden, nog niet.

Mijn bondages houden mijn wild stuiterende lichaam gevangen. Ik kan mezelf niet aanraken en snakt daarom des te meer naar zijn aandacht. In mijn wilde fantasie voel ik zijn vingers door mijn schede glijden.
'Hoe zal het zijn,' vraag ik me onrustig af. 'Hoeveel ervaring heeft hij eigenlijk. Weet hij me op de juiste manier te verwennen?' Ik probeer me groot te houden en zo veel mogelijk te genieten van mijn bondages. Diep in mij groeit mijn opwinding en maakt mij op een aangename manier bijzonder onrustig.
Ik houd me stil en luister aandachtig naar de ademhaling van Sander. Vertwijfeld vraag ik me af of hij al in slaap gevallen is. De gedachte hoe ik dan straks los moet komen worden me te veel.
Zijn zachte, aarzelende, subtiele strelingen over mijn wang is als een ultieme verlossing. Ik overweeg te protesteren als ik merk dat hij de nylon banden veel te vroeg laat vieren. Dan nestel ik me uiterst bevredigd heel dicht tegen hem aan.
Voor vandaag heb ik mijn tax volledig bereikt. Ik ben blij dat Sander feilloos door lijkt te hebben hoe het met mij is gesteld. Even nog is er de opstuimige prikkelingen in mijn lichaam als ik beseft dat ik samen met hem vaker het spel met de touwen wil ervaren.

Als laatste schiet nog door me heen dat ik best graag zijn penis diep in me wil ervaren, terwijl ik met armen en benen wijd gespreid op bed lig vastgebonden.
Met de gedachte dat ik nog niet eens heb gezien hoe hij geschapen is val ik heel dicht tegen hem aan opnieuw in slaap.


©Bindingskracht, maart 2013

Terug.