Bindingskracht

'Linda, liefje ...?'
Iets in Paul's stem doet me opkijken.
Mijn adem stokt in mijn keel. Tjonge ... wat ziet mijn schat er elegant uit in zijn nieuwe maatpak. Helemaal klaar om me te begeleiden naar het zakelijke etentje van mijn afdeling.
De haast gulzige blik waarmee hij me aandachtig opneemt doet me goed. Toch slaat de twijfel toe.
'Paul, wat is er?'
Er is maar één ding waardoor hij zo reageert. Het is te hopen dat ik ongelijkheid heb. Dit is niet het juiste moment.
Er is te weinig tijd. We mogen, we kunnen, niet te laat komen.

'Mevrouw Linders belde net. Je baas is onwel geworden en opgenomen in het ziekenhuis. Het etentje van vannavond gaat in ieder geval niet door.'
'Oohh ... nee hè. Dat kán niet waar zijn. Je neemt me in de maling,' reageer ik vol ongeloof. Toch weet ik dat het zo.
Wat dat betreft ken ik Paul door en door.
'Teetje, het spijt me verschrikkelijk. Dit is de tweede keer dat het gebeurt. Je hebt vandaag zo je best gedaan.'
De paniek slaat toe. Ik moet snel handelen anders gaat hij nooit meer mee.
'Hoe kan ik het goed maken? Welk alternatief kan je bekoren? Zeg het maar. Alles mag.'

'Nou ... ik weet wel iets waarmee je me kunt behagen ...'
Het is prachtig om te zien hoe Paul worstelt. Er trekt een ondeugende prikkel door me heen bij het zien van de onverwachtse, schelmachtige tinteling in zijn ogen. Ik kan het niet direct plaatsen. Samen uitgebreid vrijen zou een mooi alternatief zijn voor de anders mislukte avond.
'Toe maar schat. Zeg het maar. Vanavond zal ik me helemaal geven,' moedig ik aan.
'Meen je dat echt ...?' Hij kijkt me indringend aan, op zoek naar de bevestiging. Zenuwachtig schuift hij de knoop van zijn stropdas omlaag. Het duurt even voor het bovenste knoopje van zijn overhemd loskomt.
'Kan ik je ergens mee helpen,' bied ik aan.
'Het lukt wel, dank je.' Hij kijkt me onzeker aan. 'Alles is toegestaan ...?' In Paul woedt een zichtbare tweestrijd die hem doet aarzelen.
Mijn korte knikje volstaat om de knoop door te hakken.
'Blijf op de stoel zitten. Ik ben zo terug,' klinkt het onrustig.
Hij voert duidelijk iets in zijn schild ... Zo heb ik hem niet eerder meegemaakt. Nu maar hopen dat het goed gaat.
Ach ... eigenlijk hoef ik me geen zorgen te maken. We hebben het goed samen. Iets meer vuurwerk in de slaapkamer zou best mogen, of gewoon eens een andere plekje ... in de buitenlucht bijvoorbeeld.

Het lange stuk touw waarmee Paul komt aanzetten is een complete verrassing. Mijn hartslag giert de pan uit.
Dit is niet direct wat ik in gedachten had toen ik me aanbood.
Ik weet niet zeker of ik hiermee wil instemmen.
'Kan ik nog snel naar de badkamer,' probeer ik zoekend naar bedenktijd.
'Hhù ... wat ...? O ja. Nou, dat plassen komt zo wel. Ik ga eerst je polsen vastbinden met dit touw.' Hij pakt resoluut mijn armen beet en brengt ze tot voor mijn lichaam.
'Ik wil echt even plassen, of maak je me dadelijk weer los?'
'Maak je geen zorgen. Ik help je straks wel als het nodig is,' antwoord hij nonchalant.
Verschrikt realiseer ik me dat dit spel wel eens helemaal verkeerd kan uitpakken. Dit is niet het tedere liefdesspel dat ik voor ogen had. Gelijktijdig bespeur ik de zorgzaamheid bij Paul.

Paul lijkt nauwelijks meer geïnteresseerd in mijn nieuwe lingerie, zelfs niet in mijn jarretelgordeltje. Al zijn aandacht gaat nu uit naar het stuk touw en het daarmee stevig vastbinden van mijn polsen. Even is er nog de hoop dat ik zelf los kan komen, maar dat idee vervliegt als Paul het touw ook tussen mijn polsen wikkelt.

Het uiteinde van het touw wordt omhoog getrokken, tot mijn polsen zich ver boven mijn hoofd bevinden. Met krachtige hand word ik gedwongen omhoog te komen. Teder duwt Paul mijn lichaam tegen de grote spiegel. Als ik helemaal klem sta, drukt hij zijn lichaam dichter tegen het mijne. Hartstochtelijk kust hij me vol op de mond. Kort erop versmelten onze tongen. Ik kronkel mijn onderlichaam verlangend tegen de harde bobbel in zijn broek. Dat belooft niet veel goeds. Hoewel? Het is maar net hoe je het bekijkt.
'Maak me los ... Ik wil de liefde met je bedrijven. Toe schatje,' weet ik uit te brengen terwijl ik naar adem hap.
'Sorry Linda. Vanavond neem ik het heft in handen.'
In zijn stem is een spannende onzekerheid te horen.

'Ik wil echt eerst even plassen. Kan dat nog?'
'Natuurlijk liefje. Ga gerust je gang.'
Weer is er die kwajongensachtige ondertoon.
'Maak je me los ...?' Ik kijk hem quasi hulpeloos aan.
'Hoeft niet hoor. Ik help je wel even,' klinkt het uitdagend.
Shit ... shit ...ik had het dus toch goed ingeschat. Wat nu?

Met zijn ene hand houdt Paul mijn polsen nog ver boven mijn hoofd. Met zijn andere hand probeert hij mijn strakke slipje omlaag te schuiven. Ondanks mijn gestribbel gaat het hem redelijk af. Met het verder zakken van mijn kleinood vermindert de druk op mijn polsen en komen ze omlaag.

Paul escorteert me naar de wc. De hoop dat de deur discreet wordt gesloten vervliegt, doordat hij in de deuropening blijft toekijken. De glimlach op zijn gezicht is voldoende om te beseffen dat ik ditmaal niet hoef te rekenen op enige vorm van privacy.

Terug in de slaapkamer wacht mij weer de stoel. Met nog altijd gebonden polsen mag ik toekijken terwijl Paul me tracteert op een redelijk geslaagde striptease show. Hoe lang weet hij zich nog in te houden? Dit uitstelgedrag past helemaal niet bij hem. Uit zijn hele doen en laten maak ik op dat ik niet de enig ben die het knap ongemakkelijk heeft. Zijn boxershort heeft moeite om het forse speeltje te verbergen dat ik maar al te graag in me wil voelen. Er is zelfs een donkere plek te zien, afkomstig van rijkelijk vloeiend voorvocht.

Er is een moment van Déjà vu als Paul mijn polsen opnieuw tot boven mijn hoofd brengt. Het duurt niet lang voordat ik weer tegen de grote spiegel sta.
Getergd haalt Paul het spotje van de muur, waarmee de ophanghaak vrij komt.
Dit is waarschijnlijk het laatste moment waarop ik nog zelf vrij kan komen. Mijn verzet blijft uit. Ik ben benieuwd wat volgt.
Paul benut het vrijgekomen haakje om het stuk touw omheen te winden. Een simpele knoop volstaat om mijn gebonden polsen boven mijn hoofd te fixeren. Door extra kracht te zitten schuift de knoop nog wat op, totdat hij niet meer meegeeft. Mijn speels ingezette extra kracht blijft verder onbeantwoord.

Weerloos moet ik toelaten dat Paul mijn sexy beha omhoogschuift. Voorzichtig sabbelend wordt elk van mijn tepels bespeeld als nooit tevoren.
Ik zoek contact met zijn mond, maar hij duikt steeds weg.
'Kus me ...,' smeek ik, de controle over mijn eigen lichaam verliezend.
'Jezus man ... neem me. Ik wil je voelen,' stoot ik wanhopig uit. Mijn lichaam staat op springen. Dit uitstelgedrag is knap frustrerend. Met het laatste restje verstand geniet ik van de vele prikkels die het unieke spel met zich meebrengt.

'Linda ... geduld, geduld. Je hebt toestemming gegeven dat ik ditmaal mag doen wat ik wil. Dus maak je borst maar nat. Er is nog zoveel meer wat ik wil.'
De opwinding in zijn stem sluit goed aan bij hoe ik me voel. Waarom maakt hij me dan niet gewoon los, zodat we kunnen vrijen? Wild, hard en gepassioneerd.

Gretige ogen glijden over mijn vrijwel naakte lichaam. Bedekken van mijn intieme plekjes is volstrekt onmogelijk. Machteloos moet ik de vernedering ondergaan. Bij het zien van de grote bobbel in de boxershort komt het besef dat Paul nog altijd enorm gecharmeerd is van het beeld dat ik onbedoeld bied.
'Toe nou, ik wil je voelen,' smeek ik radeloos ... en inmiddels ook redeloos.
Als hij naderbij komt ruik ik zijn mannelijkheid.
Strelende handen omvatten mijn polsen. Het moment van de verlossing komt nabij. Gelukkig maar.

Groot is mijn consternatie als zijn vingertoppen traag over mijn armen omlaag glijden. Ik voel de warmte als zijn bovenlichaam dichter tegen me aandrukt. Zijn knie dwingt mijn benen uit elkaar. Met het oprichten van zijn hoofd komt zijn mond eindelijk weer binnen bereik. Subtiel kust hij me. Speels houd ik mijn lippen gesloten. In reactie verlegt hij zijn aandacht naar mijn andere lippen. Feilloos vindt hij de ingang van mijn schede.

'Oohh ... lekker!'
Ik slaak een zucht van genot als diverse vingers moeiteloos diep mijn schede binnendringen.
Net als ik had hij blijkbaar niet verwacht dat ik zo ontzetttend nat was. Het lukt me niet meer om zijn tong buiten te sluiten. Uitgebreid nemen we de tijd voor het tongzoenen, terwijl mijn clitje voortvarend wordt gemasseerd.
Ik merk de tweestrijd in Paul, als mijn hoogtepunt veel te snel nadert.
'Kan je me vastgebonden nemen,' smeek ik.

Gewillig geef ik mee als ik onder zachte dwang moet omdraaien. Door de spiegel is het mogelijk om elkaar diep in de ogen te kijken. Blijkbaar ben ik niet de enige die onder de indruk is van dit spel.
Opnieuw wordt mijn vagina handmatig verwend. Ik probeer er onderuit te komen door mijn billen naar achter te drukken. Dan is er het contact met het forse speeltje dat ik maar wat graag in me verlang. Toch dring ik niet verder aan en laat het initiatief bij Paul.

Via de spiegel volg ik zijn grote handen die mijn borsten stevig masserend tegen mijn ribbenkast drukken. Af en toe verwent hij mijn kogelharde tepels. Het heerlijke spel geeft me de gelegenheid om wat op adem te komen.

Zonder enig teken vooraf schiet zijn harde lid in één stoot tot diep bij me binnen.
'Wauw ...' Dat had ik niet aan zien komen.
Met zijn linkerhand dwingt hij me verder naar achteren.
In een traag tempo schuift hij over de volle lengte in me op en neer.
Zijn schokkende lichaam belooft echter niet veel goeds. Dit gaat hij nooit lang volhouden, weet ik. Ergens maar goed ook, want de touwen beginnen helaas wat te knellen.
Speels beweeg ik mijn heupen, zodat gevoelige plekjes niet aan de aandacht ontsnappen. Er rest nog zo weinig tijd en gelegenheid. Paul is al te veel opgefokt. Even voel ik hoe hij op zoek gaat naar uitstel, waardoor mijn lichaam nog snel een eindspurt kan inzetten.
Helaas ... het is al te laat. Diep in me voel ik zijn hete zaad.

Met nog altijd gebonden polsen werpt Paul me wild op het bed. Bijna hardhandig drukt hij mijn benen uiteen.
Dan vlijdt hij zich tussen mijn benen.
Het zal toch niet? Ik ben helemaal vies!
Het kan Paul blijkbaar niet te deren. Zijn tong likt mijn spleetje schoon. Althans, zo lijkt het. Het gemak waarmee zijn tong ondertussen mijn clitje bespeeld bezorgt me een ongekende sensatie. Traag, maar ook geroutineerd, verwent hij me als nooit tevoren. Steeds als een orgasme in rap tempo nadert, houdt Paul stil. Als een ware meester laat hij me kundig balanceren op het hoge plateau vlak voor mijn nog altijd onbereikbare orgasme.
Verdomme man ..., ga eindelijk door en bevrijd me.

Waarom heb ik dit altijd tegengehouden? Ik wil vaker vastgebonden worden en genieten van het vlammende vuurwerk van mijn gepassioneerde minnaar.

©Bindingskracht, 2018

Terug.