Bindingskracht

Ik sta stevig vastgebonden tegen het Andreaskruis. Begrijpen doe ik het nog niet.
Woorden van de Britse dichter Alfred Tennyson schieten me te binnen.
"It is better to have loved and lost, than never to have loved at all."
In het afgelopen uur is veel veranderd. In gedachten draai ik de klok wat terug.

Het weekje Spanje met mijn vriendin Alianne verloopt totaal anders dan gepland. Ondanks haar toezeggingen heeft ze veel te veel belangstelling voor Jeffrey, de jongeman van het aanliggende appartement. Daarmee blijft naar verluid Martijn over.
Uiteraard heb ik de andere buurman gezien. Het beeld van zijn lange gebruinde bovenlijf zou elke vrouw doen smelten. Pech voor hem, want ik wil geen korte vakantieliefde. Ik ben nog altijd vergeefs op zoek naar de diepgang van weleer, naar het onbereikbare van het oprechte bondagespel.

Topless heb ik me met een boek geïnstalleerd op het fraai aangelegde, beschutte terras. De krachtige lentezon verwarmt mijn huid, terwijl de binnenkant van mijn lichaam onberoerd blijft.

'Lotte, ik ga thee zetten. Mag ik jou wat aanbieden?' roept mijn buurman van nabij. Hij kijkt me net iets te intiem aan.
Ik schrik van zijn aanbod en de inbreuk op mijn privacy. Hoe kent hij mijn naam?
Ik overweeg mijn borsten te bedekken, maar daarmee zou ik niet mezelf zijn.
Zijn aandacht wil ik niet, ik heb geen interesse.
'Alianne kan elk moment thuiskomen,' probeer ik. 'Ik wacht wel op haar.' Deze hint moet voldoende zijn.
'Tja ... uuhh ... nou, het zit eigenlijk zo ... Ik kreeg net een berichtje van Jeffrey,' klinkt het aarzelend. 'Ze blijven wat langer weg. Ze hebben elkaar gevonden, denk ik,' vervolgt hij.
'Shit ... niet weer!' Waar doe ik goed aan?
'Op mijn terras heb je trouwens langer zon,' volgt een hernieuwde poging.
Ik ben niet overtuigd.

'Je topje hoeft niet hoor. Als je wilt neem ik ook topless plaats.' In zijn stem is een jeudige onschuld te horen.
'Oohh ja ... tuurlijk ...! Lekker gewaagd voorstel! Je durft wel hoor.' Mijn cynisme kan ik niet verbergen, terwijl toch een glimlachje op mijn gezicht verschijnt.
'Okee ... dan ga ik gewoon naakt.'
Deze laatste toezegging trekt me over de streep ... ongeveer. 'Now you are talking ...'

Vanaf mijn nieuw ligstoel neem ik de omgeving in me op. Ongewild dwalen mijn ogen net iets te vaak af naar die ene plek tussen Martijn's benen, en ... naar de vreemde houten constructie verderop langs de muur.
'Is dat een andreaskruis?'
'Je weet wat het is ... !?' Hij springt zowat overeind en kijkt me belangstellend aan.
Na een kort knikje van mij komt zijn verhaal.

Het appartement is van zijn zus. Via internet heeft ze een jaar terug een grote partij bondagespullen overgenomen.
Hij heeft daarbij geholpen. Het appartement is vervolgens door hen beide verder ingericht.
'Heb jij ... met je zus ...?' Ik durf me er geen voorstelling van te maken.
'Feitelijk is het mijn stiefzusje, dus het zou kunnen. Toch voelt het voor mij niet goed. Jammer eigenlijk, want het biedt wel talloze mogelijkheden.'
'Bedoel je de bondagspullen of het spelen met je zusje?'
'Het eerste natuurlijk ...! Hoewel ... de andere optie werkt ook heel verrijkend, los van de gewetensvraag.'
'Dus je hebt inmiddels ervaring?' Er kruipt een prikkelende onrust door me heen. Is het inderdaad zo simpel?
Niet langer kan ik me bedwingen. 'Als je wilt mag je me vastbinden aan het kruis en tonen wat je in huis hebt,' daag ik iets te spontaan uit. Van schrik sla ik mijn hand voor mijn mond, maar daarvoor is het inmiddels al te laat.
Zonder dat ik het heb gemerkt is zijn paal inmiddels fors opgezwollen. Dat belooft wat.

Op zijn verzoek spreid ik mijn benen, terwijl hij mijn polsen in touwen vangt. De uiteinden maakt hij vast aan de grote metalen ogen boven mijn hoofd.

Even voel ik mijn weerstand. Ik ken Martijn immers niet eens.
Dat we buren zijn biedt nauwelijks zekerheid.
Dan geef ik me over aan dat wonderlijke, opwindende gevoel dat door mijn lichaam trekt.
Ik zak weg in een ontspannen trance.

Ik geniet van de handen die mijn enkel omvatten.
Beheerst brengt hij een stuk touw aan dat bijdraagt aan mijn machteloosheid.
Steeds meer touwen volgen, totdat ik geen kant meer uit kan.
De touwen houden me gevangen in een krachtige greep.
Mijn liefdessappen beginnen te vloeien, zonder dat ik er invloed op kan uitoefenen. Martijn heeft het opgemerkt.
Zijn toch al fiere penis lijkt nog verder op te zwellen.
Elk moment kan het speeltje uit zijn voegen barsten.
Hij neemt zijn grote paal stevig in zijn rechterhand.
Vlak voor mijn ogen begint hij te masturberen.
Ik voel de oude pijn in mijn schede, de pijn van gemis.
Is dit het nu?

Ineens heb ik enorm veel haast. Ik wil toekijken hoe hij klaarkomt. Toch mag hij zijn zaad niet verspillen, want ik wil gevuld worden. Diep en hard, maar vooral langdurig.
Hoewel langzaam en vol ook zijn charmes heeft.

Wild ruk ik aan de touwen in de hoop dat ze meegeven, zodat ik hem kan aanraken. Niet alleen zijn geslacht, maar heel zijn lichaam. De touwen zijn onvergeeflijk en houden me weerloos gevangen, zoals ik altijd heb verlangd. Niets kunnen doen, terwijl onrust door mijn stuiterende lichaam trekt.
'Martijn, ik wil je voelen. Streel me.' Het zweet breekt me aan alle kanten uit,
Nog altijd raakt hij me niet aan, alsof hij precies weet wat ik nodig heb. Uitstellen, totdat ik het niet meer uithoud, en zelfs dan nog wachten.
'Toe nou ...' krijs ik wanhopig. 'Waarom niet?' stoot ik hijgend uit.

'Als het mag wil ik je eerst op een andere manier verwennen. Ik denk dat je het lekker vindt, maar weet niet zeker hoe je zult reageren. Je mag me altijd terugfluiten, dan stop ik direct. Geef het een kans. Ik droom er vaak van eens te mogen doen.'
Ik zie zijn worsteling, en ... het heftig pulseren van zijn toch al forse lid. Ik heb geen idee wat me te wachten staat.
Toch gun ik het hem, als tegenprestatie.

'Ik moet even iets halen. Sluit je ogen en laat het gebeuren.'
Ik ben benieuwd wat er komt. Ik fantaseer over een vibrator. Misschien wel dezelfde die hij bij zijn stiefzus heeft gebruikt?
Later, dan zal ik het hem vragen.

Ik kan mijn ongeduld niet bedwingen en open mijn ogen op het moment dat hij terugkeert. In zijn handen heeft hij een gevaarlijk uitziende zweep.
Ik wil terugdeinzen, wegvluchten van de pijnlijke slagen die ik dadelijk ga krijgen. Een zweep is uit de oudheid om mensen te straffen. Ik heb het niet verdiend. In tegendeel zelfs.

'Mag ik doorgaan? Ik zal voorzichtig zijn.' Zijn aarzelende stem is bedeesd, alsof hij er zelf ook geen raad mee weet. Het lijkt bij hem wel een diep geworteld verlangen.
'Je mag me beslist geen pijn doen,' fluister ik angstig.
'Dat wil ik ook niet. Toch zou ik het graag proberen.'

Ik kijk hem onderzoekend aan. Eigenlijk wil ik zelf ook ervaren wat het me doet. Voorheen hield ik het altijd tegen, om er dan 's nachts over te peinzen.
Ik ben aan hem overgeleverd, zonder te weten waar mijn grenzen liggen. Ook zijn grenzen ken ik niet. Is dit wel verstandig? Ik schakel het denken uit, sluit mijn ogen.
'Wees lief voor me. Ga niet te ver,' fluister ik nog.

De lange slierten van de zweep raken vol mijn borsten. Ik wil het uitschreeuwen, nog voordat de volgende slag komt.
Onverwachts kust Martijn mijn pijnlijk getroffen rechter tepel, zijn tong streelt het harde knopje. Mijn andere borst wordt stevig gestimuleerd door een traag strelende, volle hand.
Door de vele contrasten dringt de verwennerij diep bij me binnen.
Mijn lichaam ontwaakt, verlangend naar extra aandacht. Ik ben me bewust van de volle kracht van de stevig aangebrachte touwen, waardoor mijn onderlichaam niet vrij kan bewegen.
Het effect van de sabbelende mond en stevig drukkende tong wordt meer en meer voelbaar. Net als de nagel die net wat dieper mijn andere tepel binnendringt. Ik kan me niet verzetten als een ontluikend orgasme aandringt via alleen mijn borsten. Ik had er wel eens over gelezen, niet realiserend dat het werkelijk bestond.
'Oohh heerlijk .... Ga door ... Iets langzamer graag,' instrueer ik.
Al kreunend stuur ik bij, genietend van het steeds verder oplaaiende vuur.

De zweep treft ingetogen opnieuw mijn inmiddels supergevoelige borsten. Mijn lichaam krampt samen onder het onverwachtse orgasme dat nog net buiten bereik blijft. Een fantastische verdere verwennerij van puur alleen mijn tepels leidt bedaard tot een overweldigend hoogtepunt.
Snakkend naar adem probeer ik te begrijpen waarom ik zo heftig reageer. Komt het doordat het zo lang geleden is, door de touwen, of door het genot die de zweep me brengt. Aan het laatste wil ik absoluut niet toegeven.

Gevoelige pijnscheuten trekken door me heen als precies éénmaal lange slierten van de zweep uiterst nauwkeurig mijn schaamstreek treffen. Nog voordat de pijn echt tot me doordringt kust Martijn zachtjes mijn mond, terwijl zijn volle hand de vurige plek tussen mijn benen beroert. De druk op mijn schaamstreek wordt al masserend opgevoerd.
De controle over mijn eigen lichaam wordt me ontnomen door een nieuw orgasme dat doorzet.
Nog voordat ik ben hersteld voel ik zijn middenvinger ongegeneerd diep mijn vagina binnendringen.
Weer is er die traagheid die voor mij zo totaal anders uitpakt.
Er rest niets anders dan het gelaten over me heen te laten komen. Te vroeg verlaat hij mijn hunkerende grotje.

Onderzoekend handen zijn voelbaar aan de binnenkant van mijn bovenbenen. Langzaam trekken ze omhoog en glijden uiteindelijk via mijn lies naar mijn zij. Ritmisch herhaalt hij de bewegingen.
Steeds weer wordt het échte plekje overgeslagen.
Onder deze weldadige stimulans komt mijn lichaam voor de zoveelste keer in opstand.
Ik kan het niet begrijpen. Feitelijk gebeurt er niets, toch gaan prikkelende huiveringen door me heen. Binnen de schaarse ruimte van de touwen beweeg ik mijn onderlichaam, in de hoop op meer contact. Mijn ademhaling wordt onrustiger.

Het besef dat Martijn heel precies weet wat hij doet, draagt bij tot mijn wanhoop. Hij gunt me datgene waar ik nu zo gretig naar verlang. Gelijktijdig realiseer ik me dat hij heel vakkundig mijn lichaam bespeelt.
Vlak voor een nieuw orgasme houdt hij stil.

Hij schept wat afstand, zowel fysiek als lichamelijk. Voor mijn ogen sluit zijn rechterhand weer om zijn forse lid. Ritmisch beweegt hij traag zijn hand op en neer. Geobsedeerd kijk ik toe.
Het is opwindend en gelijktijdig is er de leegte. Ik wil hem in me voelen, liefst zo diep mogelijk!
Heupwiegend probeer ik hem op andere gedachten te brengen. Vergeefs.
Begrijpen doe ik het niet. Zowel hem niet, als mezelf.

'Martijn ... stop,' dwing ik resoluut. 'Verspil je zaad niet.' Het huilen staat me nader dan het lachen.
'Ik heb je nodig,' smeek ik. 'Laat mij het doen. Maak me los, dan bind ik jou vast tegen het kruis.'
Ik sta versteld van mijn eigen daadkracht. Feitelijk heb ik geen idee hoe ik zelf met touwen moet omgaan.

'Lotte, ...?' Hij kust me vol op de mond, onze tongen ontmoeten elkaar. Zijn hand vindt weer schaamteloos de intieme plek tussen mijn benen. Mijn lichaam schiet direct weer in een heerlijke verrukking.
'Wat doe je toch me mij ...?' Mijn stem is hees en schor.
Hij maakt de touwen los en neemt me bij de hand het huis binnen. Met een nonchalant gebaar veegt hij in de slaapkamer de kleren van het bed. Ik vlei me neer en sluit mijn ogen. Kan ik het nog, vrijen met een man?
Ik ben nat genoeg, dus daar zal het niet aan liggen.
Traag dringt hij bij me binnen, beetje bij beetje dieper. Al halverwege word ik overvallen door een fabelachtig orgasme dat voelbaar is tot in alle uithoeken van mijn hongerige lijf.

Uitgeput ben ik me bewust dat Martijn het bed verlaat. Ik zak weg in een ontspannen vergetelheid.
Vaag merk ik nog dat hij me toedekt met een badlaken.

Uren later maakt hij me wakker met een kusje op mijn wang.
'Hoe lang heb ik gelapen?' Mijn hoofd moet nog ontwaken.
'Een half uurtje.'
Voorzichtig kruipt hij dicht tegen me aan. 'Heb je genoten?'
'Het was fantastisch. Toch ook voel ik me schuldig, want jij hebt nog niets gehad.' Ik kijk hem vragend aan.

We evalueren de enerverende middag. De zweep zorgt nog voor vraagtekens. Zoals hij het hanteerde was perfect.
Het zachte, sporadisch afgewisseld met het venijnige. Meer zou ik niet willen. Martijn kan zich er volledig in vinden.
Het is puur een teaser.
'Blijf je vannacht slapen?' Een diep verlangen klinkt door in zijn stem.
'En Jeffrey dan ...?'
'Ik zal hem appen dat hij hiernaast moet slapen.'
'In de andere kamer ...? Oohh ... bedoel je ...?' Alianne zal waarschijnlijk geen bezwaar maken!
Het doet er verder niet toe. Ik mag Martijn nu niet laten lopen.

©Bindingskracht, 2018

Terug.