Home
Bindingskracht.nl E-mail

De vergadering was warrig, wollig en nauwelijks zinvol. Ter afleiding bekeek ik wederom de diverse deelnemers.
Weer zag ik hoe hij snel zijn blik afwendde, alsof ik niet zou merken dat hij me met steeds opnieuw even kort observeerde. Ergens was ik gevleid door al zijn aandacht, maar ik zocht het helemaal niet op. Quasi nonchalant speelde ik daarom met mijn ring, in de hoop een ontmoedigende signaal af te geven. Toch moest ik toegeven dat hij best aantrekkelijk was. Waarschijnlijk ook scheelden we niet al te veel in leeftijd.
Gedurende de rest van de vergadering was ik met mijn gedachten veelvuldig ergens anders. Gelukkig werd er geen specifieke inbreng van mij verwacht. Net zo min als van mijn stiekeme bewonderaar. Soms was er kort onze wederzijdse steelse, haast verboden blik. De opwinding die zich door dit spel in mijn lichaam opbouwde verbaasde me. Ik vermande me. Ik wilde de confrontatie met hem niet aan, zeker nu niet. Ik moest eerst met mezelf in het reine komen, mijn eigen leven invullen. Ik was blij dat de vergadering eindelijk was afgelopen.

Sneller dan een opgejaagde haas verliet ik het pand. Die nacht duurde het echter lang voordat ik in een onrustig slaap wegzakte. Steeds zag ik weer het beeld van zijn vragende, bijna verlangde blik. Wat zou er zijn gebeurd als ik erop in was gegaan? Had ik dan in zijn armen beland? Of misschien zelfs met hem in bed? Zou ik daarvan dan hebben genoten? Het deed er nu niet toe Verstandelijk redenerend vertelde ik mezelf dat ik juiste keuze had gemaakt. Ik gaf mezelf een schouderklopje. Ik was immers een "grote meid" geweest.
De weken erop deed ik mijn uiterste best om Dylan zoveel mogelijk te ontlopen. Op het werk lukte dat prima, omdat ik wist op welke afdeling hij werkte. Groot was mijn verbazing toen ik hem op een zaterdagochtend in de ijzerwarenwinkel alsnog tegen het lijf liep. Even meende ik dat hij van slag raakte omdat hij me niet had verwacht. Pas daarna drong het tot me door dat het te maken had met de aankopen die hij aan het doen was.

Als dochter van de chef werkplaats herkende ik meteen al de onderdelen die over de toonbank gingen. Eigenlijk, zo bedacht ik mij, klopte deze uitdrukking niet, want Dylan kon niet tot een besluit komen. Er ging dus niets over de toonbank.
De aangeboden producten voldeden voor hem nog altijd niet. Zelf had Dylan een 105 mm grote haak met 6 mm houtdraad meegenomen als voorbeeld. Hij zocht een evenlange schroefoog, maar met een veel minder opvallend oog. Het was heel vertederend om te merken dat de anders zo zelfverzekerde Dylan nu zo zenuwachtig was. Ineens herinnerde ik mij een eerder vriendje, die bij een drogisterij net zo'n gedrag vertoonde toen hij condooms nodig had. Mijn grijze hersencellen maakten bijna kortsluiting toen ik een vaag vermoeden begon te krijgen van wat de bedoeling was. Vooral ook doordat Dylan op geen enkele wijze duidelijk kon maken waar de haken voor moesten dienen. Als mijn vermoeden juist was, dan kon en durfde Dylan er heel begrijpelijk niet voor uit te komen. Zelf had ik overigens geen enkele ervaring op het bewuste gebied, maar mijn rijke fantasie was mij al vele malen voor geweest.
Mijn al zo lang gekoesterde en onvervulde verlangens naar subtiele bondage kwamen sterk bij me bovendrijven. Nimmer had ik er aan kunnen toegeven. Menig wanhopig zoektocht over het internet had alleen maar duidelijk gemaakt dat ik naar de overbekende speld in een hooiberg zocht. Wat ik zocht leek gewoon niet te bestaan. Wel de hardheid binnen de bdsm, maar die zocht ik niet.

Ik zag dat Dylan op het punt stond om gedesillusioneerd de winkel te verlaten. Ergens was ik benieuwd of ik de juiste inschatting had gemaakt. Kortdaad zocht ik snel wat onderdelen bij elkaar. Nog voordat Dylan kans had gezien de winkel te verlaten toonde ik hem een 100 mm stokeind met hout- en metrische draad, en bijpassende M8 oogmoer en M8 dopmoer. Ik legde hem uit dat ik geen idee had wat hij zocht, maar dat het mogelijk een oplossing kon zijn. Bij een eventuele toepassing kon normaal de M8 dopmoer het draadeind afdekken. De M8 oogmoer kon dan bewaard worden voor speciale gelegenheden. Dylan was een en al oor, precies zoals ik had vermoed.
Hij wilde veel meer weten. Hij was vooral onder de indruk van mijn kennis over de stokeind, die zoals ik wist ook wel onder namen als tafelpootbout of stokschroef bekend stonden.
Tijdens mijn uitleg voelde ik hoe het zweet me aan alle kanten uitbrak. Gelijktijdig drong de lichaamsgeur van Dylan tot me door. Ook hij was blijkbaar sterk verhit door de geboden mogelijkheden. Had ik het dan inderdaad bij het goede einde?
In dat geval had ik dus "A" gezegd. Hoe was het spreekwoord ook weer? "Wie A zegt, moet ook B zeggen"? Verwilderd keek ik gehaast op mijn horloge. Het werd hoog tijd om op te stappen, en dat kwam niet door de tijd, want ik had geen verdere afspraken. Wel werd het me veel te warm onder mijn voeten, ... en ... uuhhh ... in mijn lichaam.

De daarop volgende weken hield mijn ontmoeting met Dylan me erg bezig. Mijn verlangen naar een nieuwe ontmoeting mengde zich met een onbestendig gevoel. Eens te meer besefte ik dat het onderwerp bondage veel te complex was om er met anderen openlijk over te praten. Waarom had ik niet een normaal gesprekonderwerp als baby's, boot of caravan?
Wist ik maar waar Dylan mee bezig was. Zou er overlap met mijn onvervulde wensen mogelijk zijn?
Vlak voor ik vrijdagavond naar huis ging zag ik Dylan aan het begin van de parkeerplaats. Uit zijn opvallende gedrag kon ik opmaken dat hij op mij wachtte, hoewel hij zijn best deed om te doen alsof hij heel druk was. Ditmaal was hij heel kortdaad. Of ik zin had in een kop koffie op zaterdagochtend bij hem thuis. Nog voordat de twijfel kon toeslaan had een nauwelijks herkenbare stem het aanbod, feitelijk veel te gretig, aangenomen. Ik realiseerde me terdege dat het mijn eigen stem was geweest. Een stem die gestuurd werd door mijn onderbewustzijn. Ik zag geen mogelijkheid meer om de "fout" te herstellen. Zeker niet toen ik zag dat Dylan helemaal opfleurde door mijn instemming.

Terwijl Dylan druk bezig was met de koffie bestudeerde ik aandachtig zijn modern ingerichte huiskamer. Vrijwel direct zag ik de dopmoeren die heel discreet samenvielen met naden in het plafond. Eigenlijk vielen ze nauwelijks op. Behalve dan voor mij dan, want ik vermoedde hun verborgen betekenis. Ik merkte dat mijn nieuwsgierige blik niet onopgemerkt was gebleven. Ik keek hem vragend aan en zag de blos op zijn wangen verscheen. Waarschijnlijk kenden we globaal elkaars geheim, maar niet het specifieke van de details. Ik vroeg me af hoe we over dit ingewikkelde onderwerp zouden kunnen communiceren. Ik wilde er eigenlijk niet als eerste over beginnen. Gelijktijd was er mijn intense verlangen naar een subtiel bondagespel. Toch besefte ik ook dat ik dan iemand nodig had die ik volledig kon vertrouwen.
Er zat niets anders op om hem al uitdagend uit de tent te lokken, zodat ik een completer beeld van hem kon krijgen.

Het aanvankelijk moeizaam op gang komende gesprek, dat vol ontduikingen zat, begon geleidelijk vlotter te lopen. Geen van beide hadden we ervaring met het spel dat tussen ons al snel als "teder wederzijds naakt vastbinden" werd aangeduid. Terwijl ik de afgelopen jaren vooral in de fantasie bezig was geweest, had Dylan zich met name geconcentreerd op de techniek, op het concreet maken. Ik stuurde ons gesprek geraffineerd in zijn richting.
Door mijn eigen achtergrond kon ik daar immers volop over meepraten.
Het duurde niet lang of ik kreeg een demonstratie van de M8 oogmoeren, gevolgd door karabijnhaken om snel touw mee aan het plafond te koppelen of vast te zetten.
Met geveinsde naïviteit verlangde ik naar meer technische uitleg over de mogelijkheden die nu open lagen. Bijna veel te gretig nam Dylan de uitdaging aan. Het was heerlijk om te zien hoe zijn zelfverzekerdheid door zijn opwinding verloren ging. Onhandig probeerde hij 3-voudige lussen te maken in twee touwen. Nog voordat hij de kans kreeg om ze bij om mijn polsen te schuiven gaf ik aan dat ik ze eerst bij hem wilde uitproberen. Gewoon ..., om meer ervaring op te doen. Het was heerlijk om te zien dat Dylan vreselijk aan het zweten was. Het bood mij meteen de gelegenheid om hem te verzoeken zijn shirt uit te doen. Ik kreeg van hem ruimschoots de gelegenheid om verder te oefenen. Niet veel later had ik de uiteinden van de touwen vastgeknopt aan de musketonhaken, zodat zijn armen schuin omhoog gerichte waren.

Ik schoof dicht tegen Dylan aan en vroeg hem of hij bezwaar had als ik van de gelegenheid gebruik zou maken om wat verder met hem te spelen. Het spel had mij inmiddels danig aangegrepen. Even zag ik bij hem nog de aarzeling, maar dan kreeg ik gelukkig zijn toestemming. Ik greep deze kans met beiden handen aan. Ik merkte hoe ik als vanzelf bezig was om zijn kleren van zijn lichaam af te scheuren. Het lukte me nog net om mezelf toch weer onder controle te krijgen. Ondertussen genoot ik intens van van zijn indringende lichaamsgeur die door zijn opwinding sterk naar buiten was getreden. Bij het zien van zijn penis had ik het idee dat deze pijnlijk gezwollen was, en elk moment uit zijn voegen zou barsten. Ik wilde zijn speeltje op deze wijze nog niet aan te raken.

Ik ging voor hem staan en al stripteasend gleed al mijn kleding stuk voor stuk op de grond, totdat ik uiteindelijk helemaal naakt voor hem stond. Het verbaasde me dat ik zélf zo genoot van dit spel. Ook Dylan was blijkbaar enorm onder de indruk, want het voorvocht parelde met regelmaat uit zijn nog altijd enorm gezwollen eikel.
Ik drukte uitdagend mijn lichaam dichter tegen hem aan en voelde opnieuw hoe verhit hij was. Eerder had ik het zweet al gezien dat hem aan alle kanten was uitgebroken. Voorzichtig probeerde ik met alleen mijn harde tepels zijn rug te beroeren. Het effect was voor ons beide overdonderend. Rustig ging ik door met het verwennen van zijn grote, sterke, gevangen lichaam. Zijn onrustige ademhaling wond mij steeds verder op. De behoefte om hem los te maken kwam heel sterk bovendrijven. Het lukte me ternauwernood om mijn impulsen weg te drukken. Ik had de kans om heel uitgebreid een mannenlichaam te onderzoeken en ik dat wilde ik ten volle benutten.

Even nam ik wat afstand om de volgende stap te bedenken. Zijn ferm gezwollen lid trok enorm mijn aandacht, net als de massageolie die op een plankje stond. Verwonderd vroeg ik me af of een ontspannende massage ook bij de penis mogelijk was. Dan bedacht ik mij dat ik nu dé ultieme gelegenheid had.
Ongevraagd ging ik heel voorzichtig te werk. Door de olie voelde alles heerlijk zacht aan, onder de hardheid van zijn zwelling. Mijn handen en vingers speelden een subtiel spel. Door zorgvuldig te luisteren ontdekte ik spoedig wat voor Dylan extra lekker was. Ik vond het heerlijk om op deze wijze met hem bezig te zijn. Vooral ook omdat hij nog altijd was vastgebonden, zodat hij geen enkele sturing kon geven. Diverse malen kwam hij dicht in de buurt van een orgasme, maar ik liet het niet toe, zelfs niet op het eind.
Ik was diep onder de indruk van het spel dat ik had mogen spelen.
Geroerd kleedde ik me aan, in de hoop langzaam tot rust te komen. Tenslotte maakte ik hem los.

Het lukte me niet langer om me groot te houden. Ik had enkele van mijn diepste verlangens met iemand mogen delen.
Ik voelde me intens gelukkig, maar ook totaal verward. Vaag merkte ik nog hoe hij me naar de bank voerde.
Ik nestelde ik me diep in zijn armen. Toen braken mijn emoties in volle heftigheid los.

©Bindingskracht, oktober 2007

Terug.

Expressievormen: Bondage fantasieën 1: Collega's; de eerste keer.