Bindingskracht

'Paul, kan je helpen bij een fotobondagesessie in het bos?' vroeg Ellen. Het verbaasde me altijd dat ze door de telefoon zo zakelijk zelfs de meest indringende vragen kon voorleggen. Ze was dan kort, bondig en helder, en nam nauwelijks de moeite om te vragen hoe het mij ging. Ik herkende het wel. Blijkbaar was ze weer eens met tal van klusjes tegelijk bezig.

We kenden elkaar al jaren vanuit de zakelijkheid. Met regelmaat had ik geprobeerd om dichter bij haar te komen, maar ze was nimmer ingegaan op mijn toenaderingen. Ergens verbaasde het me nog steeds. We hadden veel gemeenschappelijke terreinen; geregeld werkten we samen als met name zij weer een professioneel kunstproject wilde uitwerken. Dat ze me belde om te assisteren bij een bondagesessie in het bos lag in het verlengde van eerdere projecten. Ze kende mijn voorliefde voor een passievol spel met touwen. Ze kende ook mijn smaak en voorkeur voor juist het subtiele. Iets dat moeilijk te vinden is in de huidige maatschappij.

Ik was me bewust van de prikkeling bij het vooruitzicht om eindelijk weer eens met bondage bezig te mogen zijn.
Bijna te gretig vroeg ik naar de details. Al snel werd duidelijk dat Ellen het passievolle spel tussen man en vrouw met de camera wilde vastleggen. Later zou ze het beeldmateriaal verder verwerken in haar schilderijen en tekeningen.
Ik hoefde me geen zorgen te maken dat foto's van mij herkenbaar op internet zouden verschijnen.
Ellen hoopte dat ik bereid zou zijn om een vriendin van haar op diverse manieren subtiel vast te binden. Als locatie had ze een stuk bos bij haar in de buurt voor ogen.

Iets aan de late kant arriveer ik die zondagochtend op de afgesproken plek. De vroege ochtendzon zorgt al voor een aangename temperatuur. De heldere lichtblauwe lucht is de voorbode van weer een zwoele, warme dag.
Ellen huppelt gepassioneerd op me af. Bij elke beweging van haar slanke lichaam bewegen haar borstjes voorzichtig speels op en neer. Haar mooie rondingen proberen te ontsnappen uit de veilige omgeving van haar laag uitgesneden, lichtbruine t-shirt. De dunne stof sluit strak om haar lichaam, waardoor de contouren van haar beha zichtbaar zijn.
Het wonderlijke beeld houdt kort mijn ogen gevangen. Dan zie ik de glimlach op haar gezicht. Ze kent mijn voorkeur voor haar lichaam. Enerzijds geniet ze van mijn aandacht, anderzijds probeert ze altijd weer afstand te bewaren.
Ze slaat haar armen om me heen. Haar borsten drukken iets te nadrukkelijk tegen mijn lichaam. Hhmmm heerlijk.
Door onze dunne kleding kan ik haar vrouwelijke vormen en de warmte zeer goed voelen. Ondeugend beweegt ze haar heupen dichter tegen me aan.
Haar zachte haren strelen mijn wang. Ik draai mijn gezicht naar haar toe en snuif diep.
De zomerse geur doet me duizelen. Haar ademhaling versnelt. Mijn hart gaat tekeer, ik heb een zalige erectie...
Ze draait zich naar me toe en kijkt me wild aan. Ze spant de armspieren, kreunt, heft de kin omhoog, en sluit de ogen.
Ik kan merken dat ze blij is om me weer te zien. Hoelang was het weer geleden? Het moest al ruim zes weken zijn.
Veel te lang.

Vanuit een ooghoek zie ik de andere vrouw, een roodaangelopen jonge vrouw. Snel neem ik haar op. Slank, blauwe ogen, lang bruin haar, lief gezicht, zomerjurk, armen en benen zalig bruin. Knappe meid...
Ik bloos. Ze lacht me toe. Mijn opdracht lijkt best te pruimen...
Ik richt mijn aandacht weer vol op Ellen. Alles aan haar past zo perfect in mijn beeld van een ideale vrouw. En toch ... toch blijf ik als een klein kind gefascineerd door bijzondere prikkels van buitenaf. Ik hoef er niks mee. Bijna schuldig sluit ik Ellens heerlijke lichaam weer extra in mijn armen. Ik voel de spanning uit haar lichaam glijden. Haar verlangen naar innige lichamelijk contact komt als vanzelf weer bovendrijven. Speels verdwijnen mijn handen onder haar t-shirt en verwennen haar blote rug. "Hhmmm ..."

Ellen is de haast perfecte gastvrouw, zeker voor de andere vrouw waarvan ik inmiddels dat ze José heet. Ik voel een golf van jaloezie als ik zie hoe ze hand-in-hand het bos in trekken. Ik zou maar wat graag willen ruilen met José.

Ellen loods ons dieper het bos in. Het duurt niet lang of Ellen verlaat plotseling het bospad en baant zich een weg door de dichte begroeiing. Ze kent blijkbaar uitstekend de weg. 'Is ze hier wel vaker geweest? En met wie dan?'
Tal van vragen komen bovendrijven. Er is nog zoveel dat ik niet van haar weet. Jammer ...
Onverwachts komen we op een open plek.

De fotosessie kan beginnen. Kort legt Ellen de opdracht nog even uit. Ze wil foto's maken van een stel dat zich totaal verliest in een subtiel bondagespel. Er zijn geen spelregels. Het is aan mij om José op diverse manieren vast te binden.
Ik mag zelf bepalen hoe en waar. Vooral de passie moet tot uiting komen, terwijl ook de wildheid is toegestaan, zolang ik maar een zekere gereserveerdheid betracht naar het model. Het ware liefdesspel is niet toegestaan.
Onze opdracht is helder. Elkaar sterk verleiden binnen het voorspel. Tot zover en beslist niet verder. Ik kan me er goed in vinden, hoewel de opdracht daardoor mogelijk zeer complex kan uitpakken.

Ellen laat merken dat ze er klaar voor is. Ze wil actie zien.
Onderzoekend kijk ik José aan. Weer word ik getroffen door haar schoonheid. Ik kan nog steeds niet begrijpen dat zij haar toestemming heeft gegeven. Ik neem haar bij de armen en duw haar speels naar het midden van de open plek.
De geur van haar lichaam slaat in mijn neus. Mijn ogen glijden over haar hals en het lange haar, glanzend in de zon.
Zodra ik José een stuk touw voorhoud brengt ze erg gewillig haar armen op haar rug. Ik wikkel, zonder nadenken het touw om haar polsen. Mijn handen trillen maar ik leg een stevige knoop.

José schrikt van de plotselinge nabijheid van stemmen. In een reflex leg ik mijn hand over haar mond, en druk haar tegen me aan. Een gevoel van Déjà Vu overvalt me.
Nog maar kort geleden had ik immers Ellen op vrijwel dezelfde wijze in mijn armen. Nu is het de onrustige ademhaling van José die mijn hartslag doet versnellen, en mij opnieuw een zalige erectie bezorgt.
Ik hou mijn hand stevig over haar mond gedrukt. Met mijn andere hand graai ik naar een rode halsdoek, 'die komt van pas', jaagt het door mijn hoofd. Ik bind de halsdoek over haar mond, die ze half opent. Ik leg andermaal een stevige knoop, zorgvuldig.
Gekneveld ligt José kort erop languit in het zachte, hoge gras. Hulpeloos. Ik kijk haar aan: de witte zomerjurk, de gebruinde benen, de armen en benen: stevig vastgebonden, de halsdoek voor de mond .... Ik duizel.
De camera van Ellen gaat wild te keer. Ze merkt vast dat ik geniet van dit heerlijke spel.

Ik krijg het veel te heet. Zweetdruppels lopen over mijn rug. Mijn lange broek plakt aan alle kanten aan mijn benen.
Geleid door krachten van buitenaf besluit ik al mijn kleren af te werpen. Ondertussen hoor ik hoe José wild beweegt en zacht kreunt. Ze probeert zich kronkelend en draaiend los te wringen. Het zal haar niet lukken, want ik heb de touwen zorgvuldig aangebracht.
Ik ga naast haar zitten en trek de halsdoek over haar kin. Ik spreid mijn vingers in haar haren. Een zweetdruppel glijdt langs haar hals. 'Gaat het? Niet te strak?'
'Nee, dank je, mmm ..., mijn benen misschien,' antwoordt ze hees.
Ik leg mijn hand op de zijden sjaal, voel de gladde huid eronder, haar adem in mijn nek.

We kijken elkaar aan; mijn ene hand op haar wang, de andere streelt haar benen. Een zalig lange kus op haar mond, mijn hoofd tolt.
'Uuhhmm ...?' is er het zachte aandringen van Ellen. Ik had een opdracht, en dat was beslist niet het verwennen van een weerloos meisje. Gelijktijdig moest er sprake zijn van een passioneel spel.
'Maak mijn benen los,' fluistert José zachtjes in mijn oor.
Ik doe wat ze vraagt. Ze staat voor me, de handen nog steeds stevig op de rug gebonden. Ik streel haar zachte dijen, glij onder haar jurk naar boven, en voel haar warme slipje. Ik masseer haar benen, steviger, kus ze; ze rilt als mijn neus haar slipje raakt. Ik trek het naar beneden. Ze gooit haar hoofd in haar nek. Ik wil haar uitgebreid verwennen.

José stapt achteruit. Lange haren kleven voor haar gezicht. 'Maak je nu mijn armen los?' vraagt ze, en ze draait zich half om. Vlak voor mijn ogen trekt ze vervolgens langzaam haar jurk uit. Ze onthult heel geleidelijk haar stevige, bruine borsten. Ineens heb ik er spijt van dat ik naakt ben, want ik kan mijn erectie op geen enkele wijze verbergen.
Ik wil haar kussen.
'Nou, nou ...., dat is wel erg echt hhèè!' De verwarde kreet van Ellen brengt me uit evenwicht.
'Wat verlangt ze dan precies van mij? Verleiden en toch ook weer niet?
'Ja ..., goedzo ..., maak de passie maar zichtbaar!' Ellen is nu duidelijk tevreden. Ze krijgt blijkbaar het beeldmateriaal dat ze zoekt, als José onverwachts dicht tegen me aankruipt. Naakt. Haar tepels prikken in mijn borstkas.
Ze drukt haar mond stevig op de mijne voor een lange zoen.
'Paul, je houdt wel van bondage, klopt dat?' fluistert ze zacht in mijn oor.
'Ja, zeker, euh, dat kan je wel zeggen!' geef ik zachtjes terug.
'Ik ook. Wil je me nog verder verwennen?'
Ik geniet van de uitdaging in haar stem. Ik probeer haast vergeefs te zoeken naar de richtlijnen van mijn opdracht.
Het gladde ijs wordt ineens ook gevaarlijk dun. Ik probeer mijn hoofd erbij te houden.

Ik kan mijn geluk nauwelijks op. Hier is een gewillige jonge vrouw die ik op tal van manieren mag vastbinden.
Op haar knieën zit ze in het gras. Polsen stevig op de rug gebonden. Met een extra touw dwing ik haar armen strak langs haar lichaam. Steeds opnieuw is er de onwillekeurige aanraking met haar borsten. Opnieuw heb ik een erectie.
Mijn vingers glijden door haar haar. Uitgebreid betast ik haar dijen, terwijl ik gelijktijidig haar borsten kus ...