Bindingskracht

Via een kennis beschikten we ineens over een mogelijkheid om verder te gaan met onze zoektocht naar informatie over het subtiele bondagespel, waarvan we het vermoeden hadden dat het ons liefdesleven flink rijker kon maken.

Lang hadden we getwijfeld of we contact zouden opnemen. Eerder hadden we het halve internet al surfend bekeken, maar nog immer zonder geschikt resultaat. Natuurlijk waren er genoeg site te vinden met foto's van vastgebonden vrouwen, maar alle sites gingen wat ons betreft veel te ver. We zochten de eenvoud, de tederheid. Daarnaast waren we ons bewust van het feit dat wij als vrouwenstel bij eventuele contacten vele malen voorzichtiger moesten zijn dan "gewone" stellen.

De aangereikte website van "bindingskracht" sloot inderdaad heel goed aan bij wat wij zelf voor ogen hadden. Dagenlang bestudeerden we de rijke inhoud. Hoe meer we zagen, hoe meer we tot de conclusie kwamen dat het goed bij ons zou kunnen passen. Op de website was ook informatie terug te vinden over de mogelijkheid van een workshop. Deze werd uitsluitend aan stellen gegeven. Het oefenen zou op eigen partners moeten gebeuren.
Uiteindelijk hadden we via e-mail contact. We maakten kenbaar wie we waren, wat we zochten, én .... wat we vooral niet zochten. Zijn reacties waren zorgvuldig genoeg geweest om verder door te zetten.

Het contact tijdens de eerste ontmoeting bij ons thuis voelde vanaf het begin heel ontspannen aan. Het was vreemd voor ons om zo open en bloot (figuurlijk dan) over het onderwerp "vastbinden" van gedachten te wisselen met feitelijk een nog vreemdeling. Zoals afgesproken zouden we ons deze avond echter niet letterlijk bloot geven.

Dan werd het tijd voor de workshop. Aan de hand van een draaiboek liet Paul geduldig de diverse attributen zien die hij die avond wilde demonstreren. Ik was me terdege bewust van mijn al snel toenemende opwinding, en dat terwijl hij nog niet eens daadwerkelijk was begonnen. Ik wierp een steelse blik op mijn vriendin. Ook bij haar meende ik de rode blos op haar wangen te zien. Onverwachts pikte ik haar uitgesproken okselgeur op. Iets dat bij haar eigenlijk alleen maar gebeurde als we heel intens hadden gevreeën. Hierdoor wist ik genoeg. Ook zij stond waarschijnlijk in vuur en vlam. Met moeite herstelde ik me en richtte mijn aandacht weer op hem.

Ik vond het prachtig om te merken dat hij toch een beetje nerveuzer werd. Hij zocht naar de juiste balans om de mogelijkheden van de touwen te demonstreren. Uiteindelijk besloot hij zijn eigen enkels daarvoor te gebruiken. Het was mooi om te merken dat hij rekening hield met wie we waren. Hij liet ons veelvuldig oefenen. Keer op keer gaf hij aanwijzingen, totdat we de slag goed te pakken hadden.

Het contact voelde nog altijd zuiver en oprecht aan. Langzaam durfde ik toe te geven aan de sterke behoefte om juist samen met mijn partner te oefenen. Langzaam ook verloren we een deel van onze kleren, want haar lange broek zat aardig in de weg toen ik haar enkels bij elkaar wilde vastbinden. Zodra we met de polsen aan de gang gingen had ik gelukkig het excuus om mijn strakke, inmiddels veel te warme trui uit te trekken. Hopelijk kon mijn sterk verhitte lichaam daardoor wat afkoelen.

Ik reageerde veel heftiger op het spel dan ik in mijn stoutste dromen had durven verwachten. Ik genoot enorm van het steeds weer mogen en kunnen oefenen. Ik wilde nog veel meer ervaren van de mogelijkheden die het spel kon bieden. Ondertussen wist ik gewoon dat ik hem blindelings kon vertrouwen.

Vol verbazing hoorde ik een voor mij vrijwel onbekende stem vragen of we de workshop in de slaapkamer konden voortzetten. Daar aangekomen keek ik toe hoe hij geroutineerd de diverse mogelijkheden met ons doornam die onze kamer bood. Ik sloot mijn ogen en voelde hoe ik weggleed in een soort halve droomtoestand. Het duurde niet lang of ik lag al denkbeeldig met wijd gespreide armen en benen weerloos vastgebonden op bed. In mijn gedachten werd ik door mijn vriendin vervolgens heel teder verwend. De gedachten alleen al waren voldoende om enorme golven van genot door me heen te voelen trekken. Ik wilde meer, véél meer. Vandaag nog. Een jongensdroom, of in mijn geval dus een meisjesdroom, kwam ineens in vervulling.

Ik probeerde mezelf zo goed mogelijk in de hand te houden. Ik vond het een heel mooi om te ervaren dat het me flink veel moeite kostte. Ik had het idee dat mijn vriendin geplaagd werd door vergelijkbare gevoelens. Aandachtig nam ik zijn woorden in mij op. Ik was vooral geïntrigeerd door de mogelijkheden die de haak aan het plafond kon bieden. De haak hing er al, en werd nu gebruikt voor een hangplant. Ik deed net of ik niet helemaal begreep wat hij bedoelde. Daarom vroeg ik extra om een demonstratie. Uiterst gretig bood mijn vriendin ditmaal aan om model te zijn. Met een bedeesd stemmetje smeekte ze haast of het een bezwaar was als ze daarbij nog wat meer kleren uittrok. Beide knikten we misschien net iets te gretig dat het wel kon.

Twee stukjes touw waren voldoende om haar anders zo krachtig persoonlijkheid helemaal in bedwang te krijgen. Het eerste touw gebruikte hij om haar polsen parallel op haar rug samen te binden. Het lusje aan het ene einde van het tweede stukje touw hing hij in de haak. Dan voerde hij het touw tussen haar polsen door en weer terug over de haak. Hij trok het touw steeds wat strakker en dwong haar daarmee om verder voorover te buigen.
Hij liet me nog even zien hoe ik eenvoudig het touw los kon maken. Dan ineens besefte ik dat ik veel meer wilde. Zonder problemen begreep hij de nauwelijks onuitgesproken hint dat zijn aanwezigheid niet langer meer nodig was. Haast onhoorbaar trok hij kort erop de buitendeur achter zich dicht.

Nu Paul weer weg was merkte ik dat ik zijn aanwezigheid best spannend had gevonden. Ik vond het prettig dat hij zich keurig aan de eerder gemaakte afspraken had gehouden. Geen moment had ik me bedreigd gevoeld, zelfs niet toen wij schaars gekleed waren, en hij nog grotendeels zijn kleren aan had. Zijn oprechtheid, die hij al via zijn website had uitgedragen, was tijdens de workshop gebleven. Zijn missie was vooral om de mensheid bekend te maken met het principe van het "teder wederzijds naakt vastbinden".

Nog altijd stond Kirsten half voorovergebogen in de slaapkamer. Ik nam plaats op het bed. Met mijn handen begon ik haar lange, gespannen benen te strelen. Wat mij vooral opviel was dat ik door de touwen alle ruimte kreeg om haar al plagend, heel uitvoerig te verwennen. Niet langer kon zij zich verweren. Niet langer kon zij een geheel eigen spel met mij spelen. Ditmaal behoorde ze volledig aan mij toe.
Indachtig de instructies zou zij wel de uiteindelijke regie in handen houden, maar voorlopig liet ze toe dat ik mijn eigen spel met haar speelde. Ik had geleerd hoe ik haar heel teder met slechts mijn vingertoppen kon strelen. Juist de zachtheid werkte uitermate prikkelend, en dan niet alleen op haar.

Toch moest ik de tijd in de gaten houden. Niet langer dan 30 minuten in een bepaalde houding. Het werd tijd om Kirsten los te maken. Gelukkig zouden er nog tal van andere momenten komen om het spel verder te spelen.
Ik had allang in de gaten dat ook zij het bondagespel wilde integreren in ons liefdesspel.

©Bindingskracht, augustus 2005

Terug.