Home
Bindingskracht.nl E-mail

Nog altijd genoot ik van de wonderlijke herinneringen aan mijn kunstproject "teder wederzijds naakt vastbinden" dat in juli 2007 gestalte had gekregen. De voorbereidingen waren intens geweest. De emotionele belasting was vele malen groter dan ik vooraf had ingeschat. Des te meer waardeer ik de rijke, boeiende en verfrissende opbrengst van de vele honderden foto's.

Via "speurders.nl" hadden we de oproep geplaatst met als onderwerp: "naaktmodellen m of m/v gezocht". Ik wilde via mijn bondageproject vooral beeldmateriaal krijgen van stellen die met elkaar, voor de camera, een uitdagend spel met touwen durfden te spelen.

Dat in de eerste weken slechts 2 mannelijke modellen reageerden was in eerste instantie een teleurstelling. Ik had meer verwacht. Ik zocht vooral stellen.
"Dan pak je toch zelf weer het modellenwerk op", opperde hij in een onbewaakt ogenblik.
Nadat ik wat was bekomen van de eerste schrik, nam ik zeer ruim de gelegenheid om het idee te laten bezinken. 'Hoe zou het voor mij zijn om een wildvreemde man voor het eerst in zijn leven vast te binden? Beide modellen hadden immers geen ervaring met bondage. Misschien zou het spel met de touwen wel veel te heftig op elk van hen uitpakken? Misschien zouden ze veel meer verlangen, dan ik kon en wilde bieden? Misschien ....?? Kon ik het de modellen wel aandoen? Hoe zouden zij op hun beurt op de nabijheid van mijn eigen naaktheid reageren?'

Naarmate ik er meer over nadacht, nam ook mijn eigen onzekerheid steeds verder toe. Ik was blij met de rots in de branding, mijn partner, die puur in het overzicht bleef hangen, zonder rekening te houden met emoties. Heel soms merkte ik dat ook hij zich best wel realiseerde wat het allemaal (voor mij) inhield. Hem lukte het echter wel om zijn gevoelens op het tweede plan te schuiven. Hij gunde mij mijn kunstproject. Hij kende mijn behoefte tot het verzamelen van beeldmateriaal van stellen die op subtiele wijze opgingen in het "teder wederzijds naakt vastbinden".

Veel tijd om na te denken was er niet. De tijd drong. We konden slechts gedurende 3 specifieke weken beschikken over een atelier. De ruimte leende zich perfect om op provisorische wijze te worden omgebouwd tot fotostudie. De inrichting was verre van professioneel, maar uit ervaring wisten we dat de resultaten vaak verbluffend goed uitpakten.

Over en weer was er vooraf het veelvuldige mailverkeer met elk van de modellen, waarin de ideeën en verwachtingen gepolst, uitgesproken en getoetst werden. Geleidelijk kon ik wennen aan de zo luchtig ingebrachte koerswijziging. Nadrukkelijk nam ik de tijd om mijn eigen grenzen vast te stellen. Steeds weer was er ook het overleg met mijn partner die de fotografie zou verzorgen.
'Ik wilde weten hoe het voor hem zou zijn. Ik wilde weten of hij nog altijd achter zijn eigen idee stond.' Het werd me allengs duidelijk dat hij mij mijn kunstproject écht gunde.

Onverwachts kwam er ook een mailtje van een dame die sterk geïnteresseerd was in deelname. Ook zij bood zich aan als model. Zij zag het als een haast perfecte kans om een lang gekoesterde wens in vervulling te laten gaan.
Haar verzoek paste echter absoluut niet binnen mijn denkbeelden van mijn kunstproject. Ik wilde juist vrouwvriendelijk beeldmateriaal maken. Mijn partner had er veel meer oren naar. Logisch, want bondage maakte al meer dan 25 jaar deel uit van zijn leven.
Ik bleef sterk terughoudend. Het paste niet in mijn beeldvorming. Gelijktijdig zag ik mijn kans schoon om "wraak" te nemen op mijn partner. Door ook hem als model met haar te laten optreden zou ik toch extra beeldmateriaal kunnen realiseren. Ik bleef echter beren op de weg zien, want ik had geen idee hoe hij tijdens de fotoshoot zou reageren. Ik kende immers zijn verleden ..., én zijn obsessie voor bondage. Het was misschien daarom maar goed dat hij ditmaal nu sterk voor zichzelf opkwam.

Aan de hand van een gedegen draaiboek begonnen we aan de fotoshoot met het eerste model. Heel geleidelijk verloor eerst het model een groot deel van zijn kleren. Geraffineerd gevangen in de touwen nam ik de tijd om me vlak voor zijn ogen uit te kleden, terwijl er op de achtergrond de aanwijzingen van de fotograaf waren. Mijn eigen opwinding werd trouwens subtiel overschaduwd door de natuurlijke reacties van het model.

Tijdens een korte pauze konden we de resultaten op het display van de digitale camera aanschouwen. Door mijn eigen verleden in de kunst zag ik direct hoe pakkend de fotograaf de beelden had vastgelegd. Zijn soms wat directe aanwijzingen hadden werkelijk prachtige composities opgeleverd. Zijn oog voor vooral de details was opmerkelijk. Dat hij daardoor minder tijd had om stil te staan bij vooral mijn emoties nam ik hem nu nog niet kwalijk. Even gaf ik de voorrang aan mijn kunstproject.

Ik vond het heerlijk om mijn model op diverse posities te mogen vastbinden. Ik genoot ervan dat hij zo heftig op de touwen en de aanraking reageerde. Ik gunde hem dit genoegen. We konden elkaar immers veel bieden, ondanks de vooraf vastgestelde grenzen. De aanwijzingen van de fotograaf werden steeds indringender. Hij wilde vooral de onderlinge uitdaging vastleggen op de camera. Zorgvuldig zocht ik zelf naar een compromise. Ik wilde het mijn model immers niet te moeilijk maken. Om maar te zwijgen over het effect dat het spel op mij had.
Steeds opnieuw bekeken we de resultaten, die alleen maar in kracht toenamen.
Expressievormen: Erotische verhalen 2: Bondageproject 2007
Een week later was er het volgende mannelijke model.
Hij was een stuk jonger en daarmee ook vuriger, mede door zijn zuidelijke bloed.
Net als de vorige keer was er de rustige opbouw, zodat mijn model kon wennen.

Opnieuw waren er de aanwijzigen van de fotograaf die op zoek was naar de onderlinge uitdaging. Ditmaal echter had het spel een veel heftigere uitwerking op zowel hem als mij.
De lenigheid van zijn krachtige lichaam maakte het mogelijk om ook gewaagdere posities uit te proberen. De met de camera gevangen beelden hadden iets tijdloos over zich.
Soms waande ik mij bij de aanschouwing van de opgenomen beelden in de oude Griekse of Romeinse tijd.

Ik bespeurde een zekere gretigheid bij mijzelf. Ik wilde nog meer beeldmateriaal hebben. Ik wilde nog meer van de uitdaging vast laten leggen. De uitdaging waar hij haast te gretig op inging.
Toch ook bemerkte ik dat ik het daarmee moeilijker maakte voor mijn model. Soms moest ik me bewust wat inhouden. Ondertussen bleef het mij verbazen dat mijn partner zich kon beperken toch de fotografie, en geen last leek te hebben van wat het hem allemaal deed.
Weer een week later hadden we ineens de mogelijkheid om de rollen om te draaien.

In mijn rol als fotograaf volgde ik de koers die mijn partner eerder was ingeslagen.

Het verbaasde mij dat het mij ook lukte om me te focussen op de taak die ik mijzelf had toebedeeld. Ik kon me afsluiten voor het bondagespel dat hij met zijn model speelde. Wel zag ik dat de touwen haar beslist niet onberoerd lieten. Ik hoopte maar dat ik haar opwinding kon vastleggen.
Heel soms wenste ik dat hij wat meer afstand zou nemen.
Het leek net alsof hij zich soms verloor in het spel. Juist op die momenten bespeurde ik bij haar dan de opwinding die sterk door haar heen trok.

Tijdens de fotoshoot met haar zag ik enorm veel terug van het intrigerende spel met de touwen dat wij zo graag zelf speelden, liefst dagelijks. Mijn verlangen daarin is enorm groot. Dat wij daarbij uitgaan van "wederzijds" is alleen maar heel aangenaam.

Gelukkig voor mij word ik daarin veel vaker vastgebonden, om daarna uitgebreid verwend te worden.
In de loop der jaren is door het intense spel de gevoeligheid van mijn lichaam enorm toegenomen.
Soms is de kleinste aanraking of verandering al genoeg om een golf van pure opwinding op te wekken, met intense orgasmes tot gevolg.


©Bindingskracht, augustus 2007

Terug.