Bindingskracht

Naakt vastgebonden lag ik op de trampoline. Ondanks mijn verwoede pogingen begreep ik al snel dat ik niet gemakkelijk zelf los kon komen. De touwen hielden mij in hun magische band, precies zoals ik had gehoopt.

Ik had er zelf om gevraagd, gesmeekt bijna. Nu genoot ik van de krachtige omklemming van de touwen. Golven van ongewild genot trokken door mijn lichaam en leken steeds hetzelfde einddoel te vinden in mijn onderbuik. Zonder het te kunnen verifieren wist ik dat mijn vagina inmiddels ongelooflijk nat was. Versterkt door mijn hulpeloosheid brak het zweet me aan alle kanten uit.
Dikke druppels ontstonden als vanzelf op alle plekken op mijn rug. Het water liep met stralen tegelijk omlaag. De krachtige zon brandde op mijn rug en deed het water verdampen nog voordat het op de trampoline terecht kon komen. Het achterblijvende zout prikkelde mijn huid, en verstrekte de wonderlijke sensatie in mijn lichaam. Dat ik nu vastgebonden op de trampoline lag had ik geheel aan mezelf te danken.

Eerder die middag had ik juist de plek op de trampoline uitgezocht om uitgebreid te genieten van de zon. Het warme weer, en de wetenschap dat er voorlopig niemand in en rond het huis zou zijn, waren voor mij voldoende om al mijn kleren uit te trekken. Naakt aanbad ik de zon op de trampoline. De warmte maakte me geweldig loom, en al snel raakte mijn lichaam zowel van buiten als van binnen zeer verhit. Als vanzelf gleden mijn handen af en toe speels over mijn slanke, atletische lichaam, waardoor ik alleen maar verder verward raakte. Af en toe doezelde ik wat weg, dan weer dwaalden mijn gedachten alle kanten uit. Mijn diepe verlangen naar de aanraking door mijn man kwam dan weer bovendrijven.

Ik dacht terug aan de workshop die ik twee maanden geleden via de website van "bindingskracht" had mogen ervaren. De wonderlijke sensatie die het spel met de touwen toen bij me had opgeroepen kon ik ook nu weer heel sterk voelen. Ik zou veel vaker met het subtiele, tedere bondagespel bezig willen zijn, bedacht ik me. Ik bespeurde bij mezelf steeds weer de ongrijpbare behoefte om af en toe vastgebonden te zijn en dan uitgebreid verwend te worden. Nog altijd probeerde ik te doorgronden waar dat diepe verlangen vandaan kwam. Toch lukte het me niet een sluitende verklaring te vinden. Ik vond het gewoon geweldig lekker. Ik had er soms gewoon even de behoefte aan. Bij de bondage verlangde ik niets zwaars of ingewikkelds. Juist de eenvoud trok me aan, en de ervaring dat er slechts weinig touw nodig was om me helemaal over te kunnen geven in en aan het spel. Me even volkomen te verliezen.

Ik schrok tenslotte uit mijn mijmeringen wakker van de aflopende keukenwekker, die ik had gezet omdat ik Tineke verwachtte. Ik schoot daarop snel een rok en t-shirt aan, en sloeg daarbij mijn ondergoed voor het gemak maar over. In de keuken maakte ik alvast de koffie. Mijn gedachten bleven ondertussen afdwalen naar het onderwerp dat me zo boeide en dat me zo verhitte. Geleid door een onzichtbare kracht haalde ik drie stukken touw tevoorschijn.

Ook Tineke bleek last te hebben van de warmte die de zon bood. Ze haalde haar bikini te voorschijn en vroeg of ik er bezwaar tegen had dat ze wat kleren zou uitdoen. Het leek mij niet meer dan logisch gezien de hitte.
Ik keek steels toe hoe Tineke heel handig haar beha van onder haar bruine t-shirt losmaakte. De schouderbandjes schoof ze over haar beide armen, tot tenslotte de prachtige kanten beha tevoorschijn kwam. Zorgvuldig vouwde ze de ruime cups in elkaar, en legde hem weg. Dan trok ze haar bikinitopje aan, zonder haar bovenlichaam te onthullen. Van onder haar strakke, eveneens bruine rok schoof ze vervolgens haar witte slipje over haar lange slanke benen omlaag, waarbij ze even haar heupen lichtte.
Ik vroeg me verwonder af of ze wel in de gaten had hoeveel prikkels ze door haar handelen uitzond. Even moest ik denken aan mijn man die hier zeker intens van genoten zou hebben. Ik begreep nu een beetje wat er in vergelijkbare situaties door hem heenging. Ik nam me voor om me vanavond in de verleiding specifiek op te richten.

Mijn eigen rust keerde pas terug toen ze eindelijk, slechts gehuld in haar bikini, in de stoel plaats nam. Even bedacht ik me nog dat haar handelwijze zo prikkelend was, juist omdat ze zo geraffineerd probeerde niets te laten zien. Als zij zich eenvoudig had uitgekleed en omgekleed was het beeld lang niet zo prikkelend geweest. Nu had het voor mij meer weg van een stipteaseshow. De ´teasing´ zat er overduidelijk in.

Dan keek Tineke me met een vreemde bleek aan. 'Waarom ik niet wat uittrok', vroeg ze. 'Als ik het durf, dan kan jij het zeker', zo wist ze met zekerheid, want ze kende me al veel langer dan vandaag. 'Je hoeft niet speciaal een bikini aan te trekken hoor!', zei ze nog. Niet wetende hoe ik erbij zat. 'Je mag ook gewoon je t-shirt uitdoen.'
Met een nonchelant gebaar trok ik daarop ondeugend mijn t-shirt uit en gaf mijn kleine ferme borsten weer de ruimte die ze zo verlangden.

Tineke keek me onderzoekend aan. Zo kende ze me niet. Ze kon aanvoelen dat ik ergens mee zat. Ik merkte weer mijn onrust die werd veroorzaakt door mijn eigen opwinding. Voorzichtig gaf ik aan dat ik hoopte dat ze me met wat touw zou willen vastbinden, want ik wilde graag gevangen in de touwen op de trampoline genieten van de zon. Ze had samen met mij de workshop gedaan dus ik wist dat ze ervaring had met het aanbrengen. Tot mijn opluchting had Tineke niet veel bezwaar.

Toen ze met me klaar was liet ik de magie van de touwen op me inwerken. Ik voelde me veilig in haar omgeving. Ik hoefde maar te roepen en ze zou me direct losmaken. Omgekeerd zou ze me met rust laten zolang ik niets vroeg. Even nog realiseerde ik me dat Tineke haar stoel wat dichter bij me had gezet. Gesterkt door de warmte van de zon liet ik me helemaal gaan. Ik trok me terug in het voelen van de ervaring die de touwen in me opriepen.

Ik sloot mijn ogen en wenste vurig dat mijn echtgenoot bij me was, dat zijn handen al mijn lekkere plekjes zouden verwennen. Heel teder, heel oprecht.
Soms deed hij het wel eens, maar hij was meestal zo gehaast, zo gericht op slechts dat ene. Nog veel te weinig speelden we samen het spel dat ik inmiddels "teder wederzijds naakt vastbinden" was gaan noemen. Op hem had het spel dan een ontspannende werking. Door de touwen lukte het hem om de tijd voor mij te nemen voor de tedere aanrakingen waar ik zo hartstochtelijk naar verlangde.

Vastgebonden op de trampoline nam ik nu genoegen met de omarming van de zon. Even nog overwoog ik Tineke te vragen of zíj me wilde aanraken, maar ik wilde haar niet in verlegenheid brengen. Zelfs niet toen ze vroeg: 'heb je nog wat nodig?'

Mijn verlangen was zo ontzettend groot, dat het bijna zeer deed. Ik had zo'n behoefte aan genegenheid, genegenheid waarvan ik had geleerd dat ik zo perfect kon ontvangen als ik vastgebonden was, want alleen dan lukte het me om me echt over te geven aan de gretigheid die van heel diep in mij smeekte om bevrijding. Dikke tranen zochten als vanzelf een uitweg. Ik voelde me veilig in de touwen, ik draaide mijn hoofd weg en liet me even gaan.

©Bindingskracht, augustus 2006

Terug.