Bindingskracht

Met een woest gebaar trek ik de half verborgen tekening te voorschijn van onder de paperassen op Jeroen's bureau.
Ik word er een beetje moedeloos van. Steeds weer zijn er de signalen van Paul's aanhoudende obsessie voor bondage. Vaak genoeg heb ik hem vertelt dat ik me er nooit voor zal lenen, en dat hij zijn fantasieën maar moet wegstoppen in een verdomhoekje. Met moeite onderdruk ik de neiging om de tekening te versnipperen.

Die nacht wil de slaap niet komen. Opnieuw zie ik de tekening voor mijn ogen. De vraag wat ik ermee moet houdt me bezig, net als de wetenschap dat het Paul niet zal lukken om het onderwerp ooit vrijwillig terzijde te schuiven. Ik besef dat ik moet gaan uitkijken. Als ik niet snel iets onderneem zou ik Paul best wel eens kunnen verliezen. Even overweeg de optie om hem toestemming te geven om buitenshuis zijn honger te stillen, maar dat gaat me echt te ver.
Beelden van het begin van onze relatie komen als vanzelf weer bovendrijven. Toen waren we wild, en speels ondeugend. Menig keer hadden we in de openlucht intensief de liefde bedreven, terwijl we wisten dat we elk moment betrapt konden worden. Ook binnenshuis hadden we vele fantastische standjes uitgeprobeerd. De laatste jaren was dat heerlijke vuurwerk flink minder geworden.
'Verdomme ... ik wil nog zoveel meer beleven,' bedenk ik getergd. 'Het zal toch niet ...? Moet ik écht toegeven aan zijn bondagefantasieën om ons sexleven wat op te peppen?' De slaap is nu definitief uit mijn systeem verdwenen. Woedend sta ik op.
De tekening ligt nog onaangeroerd op de plek waar ik hem weer had teruggestopt. Aandachtig bekijk ik de bijna levensechte, gevangen vrouw en probeer een voorstelling te maken van hoe het voor mij zou zijn om zo vastgebonden te worden. Het lukt me niet om een beeld te krijgen van wat Paul dan verder zal doen.
Stilletjes ga ik verder op onderzoek en vind veel meer aanwijzingen van Paul's voorliefde voor bondage. Ik kan er niet langer omheen. Met tegenzin realiseer ik me dat het roer om moet, voordat ons schip strand. Eigenlijk heb ik überhaupt geen moeite met een spel met touwen, maar volgens mijn strenge opvoeding mág het niet.
Het hóórt niet, toch ...?
Terug in bed dringt nog één veilige uitweg zich op. 'Wat nu als ik eerst Paul eens vastbind?' Ik heb dan zelf de regie in handen en daarmee de tijd om te onderzoeken wat het me doet.
In mijn jeugd heb ik op de vele zeilkampen genoeg ervaring opgedaan met touw, dus zal het geen probleem zijn om hem stevig aan een stoel vast te binden, zodat hij geen kant uit kan. 'Misschien verliest hij wel zijn voorliefde als ik hem een paar uur hulpeloos vastgebonden laat zitten?' Snel schuif ik deze prikkelende fantasie terzijde, want zolang kan geen mens het volhouden. Het is ongetwijfeld ook niet de bedoeling van een erotisch vastbindspelletje?

Het duurt ruim twee weken voordat ik de gelegenheid krijg om mijn inmiddels tot in de perfectie gerepeteerde plan ten uitvoer te brengen. Gespannen vertel ik hem over de tekening die ik heb gevonden en vraag vervolgens hoe hij het zich had voorgesteld. Zenuwachtig vertelt hij over de touwen die hij al meerdere jaren bezit, net als de blinddoek. Hij heeft zelfs een alternatief voor het tape dat over de mond wordt geplakt.

Het is heerlijk om te merken dat Paul terugdeinst als ik mijn eigen voorstel presenteer. Dit had mijn schat totaal niet zien aankomen, precies zoals ik verwachtte. Ik laat hem geen keus. 'Of zo ... of anders helemaal niets.'
'Maar ...', protesteert hij wanhopig. '... mag ik jou dan niet vastbinden?'
'Dat zien we later wel. Laten we het maar stapje voor stapje nemen zoals het komt.'

Terwijl Paul de benodigde spullen vanuit zijn bergplekken te voorschijn tovert, zet ik alvast de eetkamerstoel vlak voor mijn relaxstoel. Onrustig neem ik plaats. Met mijn voeten schuif ik zijn stoel wat verder naar achteren totdat ik tevreden ben. Even neem ik de tijd om mijn lichaam te peilen en herken de opwinding die al zolang is weggestopt, dat ik het bijna vergeten was.
'Ik neem nog snel even een douche.'
Met een schok keer ik terug naar het hier en nu.

'Echt niet ...! Kleed je maar voor mijn ogen uit, en uuhh ... een beetje langzaam. Toon me maar wat je in huis hebt.'
'Het lijkt me écht beter als ik eerst ga douchen, want ik zweet als een otter.'
Natuurlijk heeft hij gelijk. Toch schud ik resoluut mijn hoofd.
Het lijkt me heerlijk om weer eens de oermens in hem te mogen ruiken, net als destijds in de vrije natuur.

Zodra hij plaats neemt op de stoel bind ik snel zijn polsen achter de leuning gekruist op zijn rug. Ik ben me er terdege van bewust dat ik knap zenuwachtig ben. Zal het allemaal goed gaan? Het verbaast me hoe gemakkelijk ik met de touwen om kan gaan. Voordat ik verder ga doe ik hem de blinddoek om. Het rode balletje is niet echt mijn ding, maar toch prop ik het in zijn mond en trek het bandje strak aan.
Er is genoeg touw om hem heel stevig aan de stoel vast te binden. Veelvuldig werp ik een blik op zijn stijve lid en het rijkelijk vloeiende voorvocht.

Ik merk dat ik zelf inmiddels ook behoorlijk opgewonden ben. Vanuit mijn relaxstoel bekijk ik nogmaals het fraaie kunstwerk dat zich vlak voor me bevindt. Onbewust beweegt in hand over mijn slipje.
'Kletsnat. Zie je wel,' bedenk ik me.

Het duurt niet lang of ik zit half ontbloot in mijn stoel. Beurtelings verwen ik de omgeving van mijn tepels en verdwijnen mijn vingers weer in mijn knap vochtige vagina. Mijn blik glijdt ondertussen onophoudelijk over zijn gevangen naakte lichaam. Vooral zijn stevig paal houd me in de greep.

'Was je maar los, want ditmaal bied ik mij maar al te gewillig aan. Je mag me nemen, hard en wild.' Door zijn heftige reacties weet ik dat ik mijn gedachten onbedoeld hardop heb uitgesproken. Mijn natte vingertoppen strelen zijn lippen, terwijl zijn smeekbeden worden gesmoord door het balletje in zijn mond. Ondeugend verwijder ik de blinddoek en laat hem meegenieten terwijl ik de hand weer aan mezelf leg.
Mijn veel te snelle orgasme verrast ons beide.

In de slaapkamer geef ik Paul toch toestemming om mij vast te binden op de manier zoals hij zelf wil. Nog altijd voel ik mijn terughoudendheid, maar hij verdient inmiddels ook wel zijn beloning. Het duurt niet lang voordat ik naakt vastlig op bed, mijn armen en benen schaamteloos wijd gespreid. Niet langer maak ik me zorgen om mijn bedenkingen tegen dit vreemde spel. Ik ben vooral benieuwd wat Paul met me voor heeft. Wel hoop ik dat hij voorzichtig omspringt met mijn tere lichaam.
Paul heeft duidelijk heel veel moeite om zijn eigen opwinding een plek te geven nu hij weet dat ik me niet kan verweren. Vrijwel direct dringen diverse van zijn vingers voor het eerst van mijn leven ruw mijn kletsnatte schede binnen, alsof het een lang gekoesterde wens van hem is. Normaal zou ik zoiets nóóit toestaan. Misschien ook omdat ik vastlig laat ik het ditmaal gewillig toe en durf er zelfs met volle teugen van te genieten.
'Oohh ... ga door ...,' breng ik kreunend uit als Paul aanstalten lijkt te maken om zich terug te trekken.
'Je hoeft niet voorzichtig te doen. Ik wil je kracht voelen, vooral nu ik geen kant op kan,' smeek ik en sta versteld van mezelf.