Bindingskracht

'En Patrica, hoe was jouw middag,' vraagt Jasper meer uit gewoonte, als hij aan het eind van de middag de keuken binnendringt.
Van schrik laat ik bijna de pan heet water uit mijn handen vallen. Terstond realiseer ik me dat ik met mijn gedachten heel ver weg was, terug bij het verbijsterende tafereel in het bos. Hoe lang was het geleden? Hooguit een paar uur.
Ditmaal was ik afgeweken van de gebruikelijke route, op zoek naar een geschikte plek om in de buitenlucht te vrijen. Tot op heden is het nooit echt van gekomen. In mijn dromen had ik al menig wild avontuur met Jasper beleefd.
Het zijn vooral de lange rechte boomstammen die een enorme aantrekkingskracht op me blijven uitoefenen. Steeds weer vraag ik me af hoe het zou zijn als Jasper me stevig aan een boomstam vastbindt ... of ik hem natuurlijk.

Door een dichte haag zie ik iets ongewoons. Zonder geluid sluip ik dichterbij. Dan zie ik haar. Een jonge vrouw, vastgebonden aan een boomstam. Precies zoals ik zelf in mijn dromen onderga. Alleen de knevel in haar mond klopt voor mij niet. Ik wil kunnen blijven communiceren met mijn geliefde.
Nauwgezet neem ik de vrouw in me op. Ze ziet er fantastisch uit. Ik weet zeker dat Jasper erg gecharmeerd zou zijn van het beeld. Voorzichtig haal ik mijn mobieltje te voorschijn. Ik móet een foto maken, anders gelooft hij het nooit.
Door in te zoomen haal ik haar dichterbij. Zelfs voor mij trekken vooral haar borsten de aandacht. Qua omvang zijn ze fraai geproportioneerd. Doordat haar armen naar achteren zijn gebracht komen de welvingen fantastisch uit.
Het mystieke beeld geeft ruimte voor eigen fantasie.

Naarstig zoek ik de omgeving af, op zoek naar de tweede persoon. Ik kan me niet voorstellen dat de vrouw weerloos is achtergelaten in het bos, als een puppy vlak voor de grote vakantie.
Is hulp gewenst? Zal ze me later bedanken? Ik neem de tijd in me op. Een half uur, langer zal ik het niet toelaten.
Als er dan nog niemand is verschenen maak ik haar los. Ik heb trouwens geen idee hoe lang ze er al staat.

Ik zie haar worstelen met de touwen in een poging om los te komen. Er is geen teken van wanhoop, eerder van genot. Ik begrijp precies wat ze meemaakt. Kon ik maar met haar van positie ruilen. Misschien wil ze mij wel vastbinden nadat ik haar heb bevrijd. Ik realiseer me dat het in het écht geen goed idee is. Ik zal het bewaren voor in mijn dromen. Voor mij staat veiligheid voorop.

Opnieuw volg ik haar bewegingen. Ik word me bewust van de prikkelende onrust die door me heentrekt. Ongemerkt hebben mijn handen mijn grote borsten omvat. Mijn zachte kneden lokt reacties uit in mijn onderbuik. Het valt niet langer te bedwingen. Als ik mijn eigen broek openrits heb ik de netelige positie van de vrouw in gedachten. Moeiteloos vindt mijn hand de weg tot onder mijn slipje. Mijn vinger zoekt de ingang van mijn schede. Ik sta versteld hoe nat ik ben. Alleen maar door het beeld, aangevuld met mijn eigen fantasie. Het past niet bij het nette meisje dat ik pretendeer te zijn. Mijn ogen zijn op haar gericht als ik mezelf bevredig. Er is ditmaal héél weinig nodig.

Volgens mijn horloge is er inmiddels een klein uur verstreken, gemeten vanaf het moment dat ik haar heb opgemerkt. Ik moet haar losmaken. Door extra geluid te maken kondig ik mij aan. Nog altijd zie ik geen angst bij de vrouw.
Als eerste maak ik knevel los.
'Hoe laat is het,' klinkt het vanuit een schorre, droge keel.
Zenuwachtig vervolgt ze: 'Ik heb geen idee waarom Nathan er nog niet is. Dit past niet bij hem. Hopelijk is er niets ernstigs gebeurd. Ik moet hem bellen.'
'Deed je dit uit vrije wil ...?' vraag ik nieuwsgierig. Eigenlijk weet ik het antwoord al. Nog altijd maak ik geen aanstalten haar los te maken.
De jonge vrouw kijkt me verwachtingsvol aan. 'Als je wilt mag je me aanraken. Ik heb gezien wat je deed toen je daar achter die haag stond. Was ik een mooi prikkelend beeld?'
Ik voel me betrapt. Als ik in haar schoenen stond, zou ik het waarschijnlijk ook hebben gevraagd. Ik vermoed dat ze nu vooral behoefte heeft aan lichamelijk aandacht. Ik kan het haar geven. Er ligt een unieke kans voor mij om ongestoord een vrouwenlichaam te onderzoeken. Het mes snijdt aan twee kanten, besluit ik. Er trekt een golf van opwinding door me heen, zonder dat ik het kan begrijpen.

Ik maak haar enkels los, zodat ze haar benen licht kan spreiden. Ze heeft geen bezwaar dat polsen gevangen blijven. Vanuit mijn onderbewustzijn besluit ik de rits van haar broek te open. Feilloos vind ik de weg tot onder haar slipje.
Ik gun haar hetzelfde genot dat ik kort geleden zelf heb gevoeld. Ook háár spleetje is ongewoon nat, zodat mijn vinger gemakkelijk naar binnen glijdt. Traag ga ik op zoek naar haar g-plek. Nog voordat ik daadwerkelijk ben begonnen trekken haar buikspieren samen.
'Ga door ...,' stoot ze hijgend uit.
Ze heeft weinig stimulans nodig voordat ze heel heftig klaarkomt.

Achter haar rug vind ik de sluiting van haar beha. Na wat gefriemel schiet de sluiting los. Mijn vingers verdwijnen onder de strakke stof. Via de beide zijkanten van lichaam trekken mijn handen naar haar welgevormde borsten, op zoek naar haar tepels. Ze zijn hard en opgezwollen. Al masserend verwen ik de knopjes. Gelijktijdig betast ik uitvoerig het omliggende zachte weefsel. Bewonderend geniet ik van het gemak waarop ze opnieuw klaarkomt. Eens te meer realiseer ik me dat ze waarschijnlijk uit vrije wil tegen de boom is vastgebonden. Ergens moet er iets misgegaan zijn met haar afspraak.

Samen lopen we naar de parkeerplek waar mijn auto staat. Noortje maakt zich ongerust over Nathan. Ze probeert hem te bellen maar krijgt geen gehoor. Pas na lang aandringen wordt opgenomen. Ik ben getuige van een onsamenhangend verhaal. Beide partijen zijn diep ongerust. Terecht natuurlijk. Uiteindelijk valt de schade mee. Nathan staat midden tussen tal van auto's in een kettingbotsing. Zowel hij, als de auto, zijn ongeschonden, maar voorlopig komt hij er niet weg.
Ik neem Noortje mee naar mijn huis waar ze kan wachten. De tussenliggende tijd besteden we om elkaar wat beter te leren kennen. Later op de middag wordt ze opgehaald door haar verontruste echtgenoot.

Nu wil Jasper, mijn man dus, weten hoe mijn dag was ...?
Enerverend, prikkelend, inspirerend? Waar moet ik beginnen? Hóe moet ik beginnen?
'Laten we eerst eten, want er is meer tijd nodig om te vertellen wat ik allemaal heb meegemaakt.'

'Zo, tijd voor jouw verhaal ....' Zijn nieuwsgierigheid klinkt door in zijn verzoek.

We verruilen van plek, Jasper op de bank met nog altijd samengebonden polsen en ik op mijn knieën. Teder verwen ik zijn lichaam. Zachtjes streel ik zijn penis en balzak en laat hem genieten. Met mijn tong verwen ik zijn ontblootte eikel, terwijl mijn vingers actief blijven, zacht strelend over de schacht en zijn ballen.
'Niet te snel ...,' hijgt hij paniekerig.
Uit ervaring weet ik dat Jasper enorm geniet van dit spel. Toch mist hij het voordeel van meervoudige orgasmen zoals bij de vrouw wel mogelijk is.
Ik maak hem los. Samen duiken we onder de dekens.

'Okee ... Wát is er vandaag gebeurd? Waarom reageer je zóoo heftig?' Het lukt hem niet meer om zijn nieuwsgierigheid te bedwingen.
Vanuit de ontspanning maak ik hem deelgenoot van mijn gebeurtenissen.
'Vrijdagochtend, dan gaan we samen naar het bos,' belooft hij.

Op weg naar onze bestemming laat ik niets merken van de erotische spanning die mijn lichaam in de greep houdt. Onschuldig leg ik mijn hand op zijn schoot. Direct word ik getrakteerd op een fors opzwellende penis.
"Hij heeft het dus ook moeilijk," bedenk ik me. Gelukkig maar.

Al op de parkeerplaats vist hij een stuk touw uit zijn diepe broekzak. Ik moet me omdraaien, zodat hij mijn polsen achter mijn rug kan vastbinden. Er trekt een scheut van genot door me heen als hij het touw strak trekt. Heerlijk.
Uiteraard is het niet verstandig. Iedereen kan het touw zien. Gelijktijdig voel ik de erotische spanningsopbouw.
Het liefst wil ik me aan hem vergrijpen. Dat zal dan ook wel de reden zijn van het vastbinden.
Gedwee loop ik naast hem en wijs de weg naar de afgelegen locatie waar ik Noortje heb ontmoet. Jasper geeft de voorkeur aan een net wat andere boom dan waaraan zij was vastgebonden. Een boom iets meer in de openheid.
Dit is uiteraard géén goed idee ... maar wel héél prikkelend.

Jasper komt vlak voor me staan, maar raakt me niet aan. Binnen de omklemming van de touwen zoek ik vergeefs naar ruimte om hem op andere gedachten te brengen. Het prikkelende beeld legt hij vast met zijn camera. Ongetwijfeld heeft hij ook filmpjes gemaakt.
Vlak voor mijn ogen ritst hij zijn broek open en toont zijn harde paal. Met zijn vinger veegt hij voorvocht van zijn eikel en laat het me proeven. Ik durf me niet te uiten als Jasper met zichzelf aan de gang gaat. Ineens begrijp ik het doel van de knevel die Noortje in had. Mijn schat heeft het moeilijk, misschien net zo moeilijk als ik. We moeten stoppen en gewoon toegeven aan een stevige vrijpartij in het hoge gras. Dan zijn er weer die touwen ... Heerlijk.

Jasper komt gevaarlijk dichterbij. Teder streelt hij mijn gezicht en hals. Onze monden maken contact. Gretig laat ik zijn tong binnen. Speelse vingers vinden de knoop die mijn t-shirt omhoog houdt. Dit kledingsstuk is duidelijk geen goede keuze geweest. Of wel misschien? Het hangt van het uitgangspunt af.
Ik kan niets doen als hij mijn borsten verder onthult.

Zijn handen betasten mijn hele lichaam op een wijze die ik nooit in het openbaar zou toelaten. Was ik maar los, zodat ik hém kan aanraken. Ongetwijfeld kan ik hem op andere gedachten brengen als ik zijn penis maar kan betasten.
Door de strakke touwen is verzet niet mogelijk. Geleidelijk geef ik me over, en geniet van de oprechte aanraking.
Mijn lichaam heb ik al lang niet meer in bedwang. Weer verlang ik er naar heftig gevuld te worden. Niet door zijn vingers, maar zijn ongetwijfeld harde paal. Door mijn spijkerbroek heen voel ik de druk van zijn vingers op mijn schaamstreek. Een hoogtepunt laat niet lang op zich wachten.

'Maak me los ...,' stoot ik paniekerig uit.
Ook Jasper heeft de persoon opgemerkt. 'Maak je niet ongerust. Voor de veiligheid heb ik Noortje uitgenodigd.'
Mijn onzekerheid blijft. Toch ook voel ik de opwinding als ik besef dat ze ons al die tijd nauwgezet heeft gevolgd.
'Oohh ja ..., tussen haakjes. Noortje wacht op een kans om jou te verwennen. Als tegenprestatie voor wat jij haar hebt gegund. Mag ze dichterbij komen?' In zijn ogen ligt de glinstering die ik wel vaker merk als hij super opgewonden is.

Natuurlijk mag ze het niet! Wat denkt hij wel! Toch reageer ik niet als hij haar wenkt. Onbewogen blijf ik staan, gevangen in de touwen. Met moeite houd ik mijn stuiterende lichaam in bedwang. Verwarring valt me ten deel.
Ik mag dit niet toelaten, gelijktijdig weet ik dat ik me door de strakke touwen niet kan verweren. Daarnaast heb ik me eerder aan háár vergrepen, dus is dit een logisch vervolg. Ik vermoed dat ze ruime ervaring heeft in het liefdesspel met een andere vrouw. De onrust in mijn lichaam neemt fel toe met elke stap die ze dichterbij komt.
Even verleg ik mijn blik naar Jasper. Hij staat klaar met zijn camera.

Ik maak mijn hoofd leeg, klaar om te ontvangen. Zoals ik al vermoedde weet Noortje heel precies hoe ze een vrouw kan behagen. Zeker een vrouw die het gedwongen moet toelaten. Machteloos ben ik aan haar overgeleverd.
Juist daardoor ... daardoor kan ik me overgeven aan het verfrissende genot dat door mijn lichaam trekt. De score van behaalde orgasmen doet er niet meer toe. Vandaag mag ze eindeloos verder gaan. Ook voor haar is die ene keer niet genoeg. Onverstoorbaar gunt ze me steeds meer.

Noortje maakt me samen met Jasper los. Gewillig neemt ze mijn plek in en laat zich vastgebinden tegen de boom. Precies zoals ze dagen terug ook aan de boom heeft gestaan. Ze heeft zelfs haar knevel weer in.
Volgens mij is het voorafgesproken werk dat ze mag toekijken hoe Jasper me traag en gepassioneerd neemt.
Voor mij is het een heel ander verhaal. Ik kan me normaal niet laten gaan als iemand toekijkt. Nu met Noortje is het compleet anders. Ik geef de schuld aan de opbouw van de dag.
Mijn gebruikelijk verdedigingsmuur is inmiddels totaal verpulverd.
Even kost het me nog moeite om me te laten gaan. Dan nadert het einde snel, te snel.
Het is Jasper niet gelukt zijn zaad binnen te houden.
Ach ... logisch eigenlijk na alles wat we de afgelopen uren hebben doorgemaakt.

©Bindingskracht, 2021

Terug.