Bindingskracht

De felle regen klettert tegen de ramen. De donkere hemel wordt veelvuldig opgelicht door felle bliksemschichten,
kort erop gevolgd door dreunende donderslagen die diep nagalmen.

Het liefst wil Dominique naar boven, terug haar bed in. Zich diep verstoppen onder de dekens, zoals ze de laatste tijd vaker doet. Ze voelt zich op dit moment gewoon kut. Ze neemt niet eens de moeite om dat woord te verzachten.
Ze herhaalt het zelfs een paar keer hardop. Helpen doet het helaas niet.

Opnieuw bekijkt ze het veelzeggende plaatje dat tijdens een zoektocht op Internet ineens verscheen. Er is zoveel herkenning met wat haar therapeute vorige week al constateerde. Samen kwamen ze tot de conclusie dat bij Dominique sprake was van honger, huidhonger wel te verstaan.

Sinds een paar maanden gaat ze meestal met haar man op consultatie. Hun huwelijk is prima, dus zou ze gelukkig moeten zijn. Er is zoveel dat ze samen delen en ondernemen. Ze zou haar man voor geen goud willen missen.
Haar bekende twijfels komen pas bovendrijven als ze zich depri voelt. In hun verder zo perfecte plaatje ontbreekt de slaapkamer. Of eigenlijk ... de twee slaapkamers. Al jaren slapen ze gescheiden. Hij kan haar de intimiteit niet geven waar ze geregeld hartstochtelijk naar verlang. Er is op dat gebied totaal geen match. Alle eerdere pogingen hebben de intieme kloof alleen maar vergroot. Hun gebruiksaanwijzingen op dat gebied lijken geschreven in totaal andere talen. Ze bieden geen houvast, niet meer. Van het begin af aan ontbrak die paragraaf, of liever, het complete hoofdstuk.
Naast hun goede leven, geven ze elkaar daarom vrijmoedig de ruimte om elders te experimenteren. Voor haar geeft het dan even verlichting, maar het reikt niet diep genoeg. Meestal moet ze uiteindelijk toch een orgasme faken om het ego van haar gewillige minnaar niet te kwetsen. Vaak blijft het daarom bij een one-night stand.

Op Internet zoekt ze op het woord "huidhonger" dat haar therapeute had laten vallen. Er zijn weinig hits, alsof het woord pas sinds kort is opgedoken. Huidhonger is de behoefte om even iemand vast te pakken. Aanraking is een eerste levensbehoefte, leest ze. Bij te weinig huidcontact kan men letterlijk ziek worden. Een aai, een kus, een knuffel, de kleinste aanraking kan al heel veel effect hebben, zowel voor de gever als de ontvanger.
Bij gebrek aan lichaamscontact ervaar je sneller stress. Omgekeerd zorgt de aanraking bij volwassenen dat de hartslag en bloeddruk dalen.
Het knuffelhormoon Oxytocine dat vrijkomt lijkt de oplossing voor bijna alles. Een kleine greep: rust, ontspanning, een algeheel gevoel van welbevinden, een betere weerstand, minder stress.
Een zachte aanraking helpt je letterlijk en figuurlijk beter in je vel te zitten, het is communicatie die onder je huid trekt.

Op de bank in de behaaglijk warme woonkamer streelt Dominique zichzelf. Haar hersenen verwerken lang niet alle prikkels. Ondanks verwoede pogingen kan het niet tippen aan de aanraking door een oprechte partner.
Door zijn ... of desnoods haar ... aanraking zullen veel meer gebieden in de hersenen worden geactiveerd.
Althans, zo meent haar therapeute. Tijdens de laatste sessie namen ze samen mogelijke scenario's door.
Zo kwam het verhaal over een jong stel dat een bondage workshop had gevolgd die uiteindelijk zeer heftig uitpakte.
De oefeningen met de touwen verliepen voorspoedig. De docent constateerde vooral een gebrek aan kennis op het gebied van de lichamelijke aandacht voor elkaar. Hij onderrichtte hen in het tedere strelen, zowel het geven als het ontvangen. Voortbordurend kwam ook de intieme verwennerij aan bod. Ook daar ontbrak het hen ernstig aan kunde.
Zonder opdringen had de docent zijn rijke ervaring met hen gedeeld. Eerst verbaal, maar uiteindelijk uit nood ook fysiek. Vooral de jonge vrouw had toen pas de schier onuitputtelijke mogelijkheden van haar eigen lichaam ontdekt.
De docent had haar erotisch laten ontwaken via alleen oprechte aanrakingen. De vrouw kon later met haar ervaring haar partner sturen in hoe hij haar beter kon verwennen.

'Julia, zo'n bondageworkshop gaat het voor ons niet worden. Ik denk niet dat ik Richard hierin meekrijg,' brengt ze verward uit. Het verhaal heeft haar dieper in haar hart geraakt dan ze beseft.
'Dominique ...?' De therapeute legt haar warme hand op de schouder van haar cliënt. 'Ik zit niet zozeer te denken aan bondage, maar wel aan de manier waarop hij blijkbaar een vrouw kan behagen. Wat nu als hij bereid is om jou de aanraking te geven waar jij zo naar verlangd? Zonder de touwen uiteraard.'
Warme scheuten van pure opwinding schieten spontaan door Dominique's onderbuik.

Ze heeft niet gemerkt dat ze het knoopje van haar spijkerbroek heeft losgemaakt. Haar hand glijdt als vanzelf haar strakke slipje binnen. Onbedoeld trekken haar vingers verder omlaag. Bevestiging heeft ze niet nodig. Desondanks staan voor haar alle signalen op rood.

Weken gaan voorbij. Eerst met het wachten op adresgegevens voor de bondageworkshop. Dan treuzelt Dominique met het maken van een email. Ondertussen leidt haar humeur er danig onder. Ze merkt een dwangmatigheid.
Hoe meer ze nadenkt, hoe sterker het besef dat ze er niet meer onderuit komt. Alsof ze gevangen is, niet via touwen, maar door haar huidhonger.
Resoluut hakt ze de knoop door.
Was het inderdaad maar zo eenvoudig ... Vrijwel iedere avond ligt ze toch te woelen in bed. Soms kan ze niet in slaap komen, andere keren wordt ze midden in de nacht wakker en begint het piekeren.
Steeds harder wordt de roep om te stoppen. Dit kan zo niet langer doorgaan.

Meteen bij aanvang van de workshop stort ze in. Geduldig biedt Paul een luisterend oor. Hij doet zijn best om te begrijpen wat ze doormaakt. Hij is zóó geduldig! Al luisterend ontfutseld hij haar verhaal.
Paul is trouwens de man die straks de workshop geeft, zodra ze er aan toe ben ... ooit. Nu niet ... nog niet.
Eerst is er de thee die hij heeft aangeboden.

'Sluit je ogen,' klinkt zachtjes van ergens achter haar.
Ze heeft geen idee hoever hij van haar is verwijderd.
Ze ervaart zijn warmte heel nabij. Nog altijd kan het puur suggestie zijn. Ze voelt de tintelingen in haar huid. Tussen haar benen begint het te kloppen.
Als vanzelf legt ze haar benen over elkaar, ongetwijfeld gade geslagen door de man die niets lijkt te ontgaan.
Behoedzaam brengt hij een blinddoek aan, ten teken dat de workshop is begonnen.

Golfjes van lucht glijden over haar lichaam, via haar schouders naar haar hals en dan langzaam verder omlaag richting haar decolleté. Het eenvoudige zomertopje is al lang niet meer het onschuldige kledingsstuk dat ze in gedachten had.
Ze zet zich schrap als hij een stuk touw over haar schouder drapeert. Elk moment kan hij verder gaan, voorbij de grenzen die ze samen hebben vastgesteld.

Dan is er de bijna onmerkbare aanraking, waardoor haar hart een slag overslaat. Ze hapt naar adem.
Men had dus gelijk ... over het heftige effect van zelfs het kleinste huidcontact. Gewillig opent ze haar lange slanke benen.
De subtiele beweging kan hem niet zijn ontgaan.

Haar buikspieren spannen verwachtingsvol samen. Uit ervaringen van vroeger weet ze dat zijn handen spoedig via de binnenkant van haar warme dijen steeds hoger zullen trekken. Ze heeft geen idee hoe die verwaarloosde plek daarop zal reageren.

De onverwacht zachte, speelse aanraking van haar tepels zijn al door haar lichaam opgemerkt. Pas met het sterk verharden van haar tepels dringt het ook tot haar brein door. Vol ongeloof slaakt ze een diepe zucht als ze wordt overvallen door een zeer krachtig orgasme. Het past helemaal niet bij wie ze is. Het moet een vergissing zijn.
Haar lichaam heeft nooit zo voorspoedig gereageerd.

Nog altijd geblinddoekt leidt hij haar de trap op. Ze wil protesteren, maar ze houdt zich kranig. Ergens heeft ze het vermoeden dat Paul haar vertouwen niet zal beschamen. Toch worden haar knieën week en kost het moeite om boven te komen.
Vlak voordat ze achterover op bed neervlijt schuift hij de bovenkant van haar topje tot net onder haar borsten. Er trekt een pijnscheut door haar heen als haar tepels heel snel verharden.

Hij laat haar wachten. Door de blinddoek heeft ze geen idee wat hij van plan is. Ze voelt de zachte druk aan de binnenkant van haar benen. Gedwee spreidt ze haar benen. Ze vraagt zich af of ze daarmee onbedoeld instemt met seks. Haar strakke spijkerbroek biedt gelukkig houvast.

Haar lichaam wordt opgezweept door sterke prikkels. Toch is er nauwelijks contact. Ze heeft geen idee waar de bron zich bevindt. Wat dat betreft is haar lichaam het spoor allang bijster.

Het is haar volkomen duidelijk waarom ze de laatste tijd zo op haar tenen liep. Haar lichaam snakt naar de oprechte aandacht. Aandacht die ze thuis niet kan vinden. Hier binnen de bondage workshop vallen vrijwel alle puzzelstukjes op hun plek. Verwonderd zoekt ze verdere antwoorden. Ze weet bijna zeker dat ze enorm zal genieten van tedere bondage, zeker als het uitgevoerd wordt door Paul.
Ze vermoed dat hij er niet zelf mee zal komen, omdat het buiten hun afspraak ligt.
Durft ze het desondanks toch te vragen? Aan het begin van hun samenzijn had hij haar al een stuk touw laten voelen. Was het om haar te testen, of was het zuiver toeval?
Voorzichtig vraagt ze naar de nog beschikbare tijd. Paul laat weten dat ze daar geen zorgen om hoeft te maken.
Ze mag rustig aangeven wat ze verlangt.
Ze struikelt over haar eigen woorden als ze nerveus informeert of hij wat touwen wil aanbrengen op de manier zoals hij vaker doet.

Paul pakt haar beide polsen voorzichtig beet en brengt ze voor haar lichaam parallel bij elkaar. Als bij toverslag verschijnt een stuk touw dat hij losjes om haar polsen windt. Pas als hij de beide uiteinden van het touw tussen haar polsen voert ervaart ze de ware kracht van het touw. Haar lichaam komt in opstand. Ze wil vluchten, ver weg van de touwen die haar enorm verwarren. Gelijktijdig ervaart ze de rust die over haar neerdaalt. Ze is opnieuw aan hem overgeleverd. Het voelt goed, verdomd goed.
Paul maakt haar polsen los en brengt ze tot op haar rug. Opnieuw brengt hij het touw aan.
Dominique ervaart een heerlijk prikkelende sensatie. Ze kan niets doen als hij een veel langer stuk touw om haar bovenlichaam aanbrengt. Eerst een paar maal net onder haar borsten dan er net boven. Ze wordt zich bewust van de druk op het zachte vlees. Ze geniet enorm van de handen die af en toe haar huid aanraken. Nieuwe touwen zorgen voor extra stuwing in haar borsten. Vergeefs zoekt ze ruimte om te ontsnappen. Ze is zijn gevangene, en toch voelt dit heel anders. Ze voelt de liefde die hij haar geeft, zonder dat hij er wat voor terug verlangt.

'Paul, zou jij je willen uitkleden?' Ze kijkt hem zonder angst aan.
Vlak voor haar ogen voert hij langzaam een striptease show op, die ze zeer op prijs stelt. Ze geniet ten volle van zijn krachtige, atletische lichaam.

Hij komt weer achter haar staan. Met de massageolie in zijn handen masseert hij opnieuw haar borsten. Waar eerder nauwelijks sprake was van teder contact kan ze nu duidelijk zijn stevige handen voelen.
Niet alleen over haar borsten, maar ook omhoog tot haar schouders en omlaag over haar strakke buik.
Ze voelt de druk van zijn handen als hij uitgebreid haar borsten verwend. Het is vreemd dat ze geen pijn voelt, zoals ze nu wel zou verwachten.
Het is wonderlijk hoe Paul zo precies haar grenzen kan inschatten.
Ze geniet enorm als af en toe een hand krachtig over haar buik omlaag trekt tot tussen haar benen. De combinatie is genoeg om weer een orgasme te bereiken. Alleen ... het blijft daar niet bij.
Steeds weer wordt ze overvallen door een volgende.
Er lijkt geen eind aan te komen.

Als Paul klaar is met de olie wast hij lichtjes haar lichaam met zeep, wat weer voor nieuwe huidsensaties zorgt.
Ze herkent zichzelf absoluut niet meer.

Dominique kent nu het recept om haar huidhonger te stillen. Ze weet zeker dat Paul haar nogmaals ter wille zal zijn als ze er weer aan toe is.
Als hij wil mag hij haar ook opnieuw vastbinden, graag zelfs.