Home
Bindingskracht.nl E-mail
Het schilderij, of eigenlijk een bewerkte foto, in het museum voor moderne kunsten doet me duizelen.
'Ach Rachel... jij ook al ...?' fluistert Erja in mijn oor. 'Laten we snel verder gaan.'
Ik voel het trillen van haar hand als ze mijn schouder aanraakt.
'Nee ... nog niet ...,' wil ik uitschreeuwen, maar weet me nog net een beetje in te houden.
Om me heen zie ik enkele bedenkelijke blikken in de verder muisstille zaal.
Zonder te verroeren vervolg ik: 'dit is precies het beeld waar ik de laatste tijd zo vaak over droom.'
'In je nachtmerries bedoel je,' klinkt het stellig van nabij.
'Doet het jou dan niets ...?' reageer ik verbaasd.
'Liefje, je moest eens weten ...' In haar stem ligt een droevige, mysterieuze klank.
Wijds gebaart mijn vriendin naar de muur. 'Wat roept dan deze setting allemaal bij jou op?'
Ik weet dat ze doelt op de impressie op het doek.
'Niet hier ... niet nu. Later misschien ... als we thuis zijn,' mompel ik en laat in het midden waar thuis is.

Als we haar huis binnentreden flapt Erja enthousiast uit: 'Ik weet ineens een mooi cadeau voor je verjaardag.'
Wat heeft ze nu weer bedacht? Ongetwijfeld iets origineels of ... stoutmoedigs?
Ik kijk haar bedenkelijk aan. 'Geen exotisch doek hoop ik, want dat kan ik nergens kwijt.
Thuis niet en op het werk ook niet.'
'Het heeft indirect te maken met wat we vandaag hebben gezien. Ik denk dat je het heel erg zult waarderen.
Het wordt een totaal nieuwe ervaring voor je, schat ik zo in.'
Onverwachts trekt een opwindende golf van genot door mijn onderbuik.
'Binnenkort ... dan hoor je meer,' belooft Erja. 'Eerst wil ik wat mogelijkheden onderzoeken.'

Tegen het eind van de middag heb ik haar geheim toch ontfutseld. Ze gunt mij een bondage-workshop bij iemand die zeer bedreven is met touwen. Ze raadt aan om het bij hem thuis te doen, weg uit mijn eigen vertrouwde omgeving.
Het effect is dan intenser. Ze is erg stellig.
Ik wil meer details weten, veel meer.
Er verschijnt een ongewone glimlach op het gezicht van mijn vriendin. 'Wacht maar af. Het zal je goed doen.'
Ik weet dat zij weet wat ik nodig heb. Ze kent me immers door en door. Net als mijn fantasieloze slaapkamergeheimen, die in schril contrast staan tot mijn wilde dromen.
'Zal ik het inplannen op precies de dag van je verjaardag?' Ze kijkt me triomfantelijk aan.
Ik begrijp dat er nauwelijks te ontsnappen valt. Is het een voorbode van wat me allemaal te wachten staat?

Naarmate de dag van mijn verjaardag nadert, neemt de onrust in mijn lichaam toe. Ik wil dit toch eigenlijk niet.
Ik durf het niet aan. Gelijktijdig weet ik dat Erja de workshop al heeft gevolgd.
Het schept moed, hoewel ze nog steeds geen details heeft onthuld.
Terwijl me nog een dag rest voordat mijn leven waarschijnlijk een bizarre wending gaat nemen, ontvang ik laatste instructies van Erja. Ze raadt spijkerbroek en bloes / shirt met lange mouwen aan. Verder geen parfum, simpel ondergoed, goed humeur en gezonde dosis spanning. Een presentje voor de gastheer is niet nodig.

Mijn woelige nacht is niet bevorderlijk voor mijn humeur. Ik ben blij dat de afspraak op de vrijdag al om 10:30 is, zodat ik niet de hele dag hoef te dralen. Veel te vroeg arriveer ik in Leiden. Een tijdlang zwerf ik door de binnenstad en bel al om 10:15 aan. Bij binnenkomst voel ik ineens de overweldigende spanning. Gelukkig biedt mijn gastheer eerst een kopje thee aan, zodat er tijd is om de setting tot me door te laten dringen. Onbewust observeer ik Paul aandachtig. Hij is een stuk ouder dan ik. Hij had mijn vader kunnen zijn. Toch is hij geen oude meester. Zijn atletische lichaamsbouw is krachtig. Ik besef terdege dat hij nog heel wat in zijn mars zal hebben. Mijn voornemen om geen sex met hem te willen komt op losse schroeven te staan ... erg losse schroeven.
Expressievormen: 2019 Bondage verhalen: Goed voorbeeld doet volgen.
Het is duidelijk dat Paul aan de slag wil. Onzeker werk ik me uit mijn strakke spijkerbroek. De intense blik van Paul helpt daarbij niet echt.
Het is lang geleden dat ik me in volle glorie heb getoond aan een man. Thuis hoef ik het lang niet meer te doen. Langzaam begin ik aan de knoopjes van mijn bloes, in de hoop mijn hartslag onder controle te krijgen. 'Moet echt alles uit ...?'
Een kort knikje bevestigt mijn beangstigende voorgevoel. Shit, shit.

De schrik slaat om mijn hart als ik van uit een ooghoek het dubbel touw zie dat Paul nonchalant in zijn handen houdt. De moed zinkt in mijn schoenen. Het kost me moeite om kracht te putten uit het feit dat Erja me is voor gegaan. Zij is hier ongeschonden uit gekomen. Emotioneel zal het ongetwijfeld zijn impact hebben gehad. Ik treuzel bij mijn setje.
Het laatste restje houvast durf ik nog niet uit handen geven.
'Hoe wil je beginnen?' vraag ik timide, in de hoop op nog wat uitstel.

'Houd je armen eens gestrekt voor je,' verzoekt Paul.
Gedwee voldoe ik aan zijn verzoek. Het dubbel geslagen touw wordt om mijn polsen gewikkeld. Veel te losjes, bedenk ik me. Er is nog zoveel vrijheid, totdat ... totdat de uiteinden van de touwen tussen mijn armen worden gevoerd.
Met een simpele handeling zitten mijn polsen plotseling onwrikbaar tegen elkaar. Ik ben zijn weerloze gevangene.
Er trekt een stekende pijn door mijn schaamstreek, zakelijk aangevuld door een gevoel van immens gemis.
Mijn lichaam heeft er echter geen boodschap aan. Het leidt onverwachts een geheel eigen leven. Een leven van wellust, gevoed door het pulserend samentrekken van mijn baarmoeder, het opzwellen van mijn schaamlippen en vocht dat uit mijn vagina lijkt te lekken. Verdomme ... wat heb ik dát gevoel gemist. Dit alleen al is fabelachtig.
'Kruis je polsen.'
Pas als hij mijn handen beetpakt komt het besef dat ik even totaal van de wereld was.
'Wat is fijner?' klinkt nog van ver. Ik begrijp hem niet direct, tot ik besef dat hij daarbij doelt op welke pols onder of boven ligt. Het wordt de rechter onder. Tijdens het aanbrengen van het touw is er de verrukkelijke tinteling die van binnenuit opborrelt. Het is onbegrijpelijk dat er maar zo weinig nodig is om me in deze setting te doen ontwaken.

Paul treedt een paar stappen terug. Hij lijkt steeds nauwgezet aan te voelen wat ik nodig heb. Het simpel aangebrachte touw houdt me gevangen. Niet alleen letterlijk, maar vooral ... figuurlijk. Mijn lichaam reageert fel op de opgelegde beperking. De heftige prikkelingen zijn een pure weldaad. Het raakt me veel dieper dan ik vooraf had kunnen vermoeden. Net als kort te voren zak ik weg in een ontspannen transachtige staat.
Zacht strelende handen op mijn rug stimuleren mijn lichaam op een aangename wijze. Niet langer voel ik de schroom. Ik wil meer proeven, veel en veel meer.
In niets ben ik zijn slavin, eerder een persoon van hoog aanzien die op haar wenken wordt bediend. Dit is zóó lekker. Zou Erja het net zo hebben ervaren, schiet nog door heen.
Steeds vaker verkennen zachte handen geduldig mijn beha. Ik kan weinig doen als de sluiting openspringt. Spelende vingers glijden onder de soepele stof en zoeken een weg naar mijn rechter borst. Een harde tepel wordt stevig ingeklemd tussen duim en wijsvinger. Traag masserende bewegingen hebben een overweldigend effect.
Ik kan me niet herinneren dat ik ooit alleen via de tepel ben klaargekomen.

Even is er de teleurstelling als mijn vastgebonden polsen worden losgemaakt. Ik wil veel langer genieten van het krachtige gevoel dat de touwen bij me oproepen. Als ik opsta glijden de bandjes van mijn beha over mijn schouder omlaag. Paul legt het kleinood zorgzaam op de tafel.
Hij leid me naar de rotanstoel en ik moet plaatsnemen.
Vrijwel direct is er een stuk touw, waarmee mijn rechter pols aan de leuning wordt vastgebonden. Als ook mijn linker pols wordt vastgeklemd zijn mijn gedachten volledig in beslag genomen door zijn fors opgezwollen lid. Instinctief spreid ik mijn benen en biedt daarmee onbeperkte toegang tot mijn schaamstreek. Mijn moeite wordt "beloond" met een stevig aangehaald stuk touw om mijn enkels. Volgende stukken touw om mijn bovenarmen dwingen me naar achteren, tot diep in de rugleuning. Ik kan geen kant meer uit.
'Oohh ... heerlijk ... Verwen me ...,' kraai ik uit, nog voordat mijn verstand kan ingrijpen. Ik weet niet eens of ik aandacht op prijs stel.
Dit hoort niet bij mij.

Paul komt heel dichtbij, tot binnen mijn normale comfortzone.
Zijn handen glijden door mijn lange haar. Het voelt goed.
Bewust of onbewust komt zijn harde paal binnen handbereik.
Ik voel weer de macht van de touwen.
Ik kan me nauwelijks verroeren. Juist daardoor kan ik me volledig concentreren op het voorzichtig masseren van zijn balzak.
Hij trekt zich terug, helaas.
'Sluit je ogen,' fluistert hij in mijn oor.
Mijn gedachten schieten alle kanten uit. Ik zet me schrap. Bewegingen blijven uit. De stilte raakt me. Ik heb geen idee wat me te wachten staat.
Ik test de touwen om mijn polsen, vergeefs op zoek naar ontsnapping. De bondages houden me zorgvuldig gevangen. Een innerlijke rust neemt het over, terwijl een onbekende, sexuele lust volledig ontwaakt. Roerloos geef ik me over aan diepere krachten. Innerlijke warmte trekt door me heen. Mijn tepels reageren op de stuwing in mijn borsten. Ik druk mijn benen stevig tegen elkaar. Mijn vagina smeekt om oprechte aandacht. Ik raak nu ook innerlijke de controle kwijt.
'Verwen me,' lispel ik.
'Maak me los en neem me,' wil ik vervolgen, maar het laatste durf ik niet hardop te uiten.
Ik open mijn ogen en kijk hem hartstochtelijk aan. Begrijpen doe ik het al lang niet meer.

Paul komt op zijn knieën voor me zitten. Handen aan de buitenkant van mijn beide bovenbenen voeren bij mij de binnenwaartse druk op. Kronkelend probeer ik mijn mogelijke minnaar op andere gedachten te brengen.
Mijn haast overheerst. Vergeefs.
Traag trekken handen naar de buitenkant van mijn benen, maar houden me nog in bedwang. Speels strelend bewegen vingertoppen via de zijkant van mijn lichaam omhoog. Mijn adem stokt als hij in de buurt van mijn borsten komt. Talmend dwalen handen af naar mijn armen, tot de bindingen om mijn polsen.
Ik realiseer me dat er niets is gebeurt, toch rest een gevoel alsof ik al meerdere heftige orgasmes heb gehad.
Normaal kom ik vrijwel nooit klaar, zelfs niet met speeltjes. Dit is het anders, totaal anders.

Gespannen volg ik handen die opnieuw een weg vinden in de richting van mijn borsten. Nog voordat ze contact maken trekken wederom scheuten van genot door me heen.
Waarom is er nu zo weinig nodig? Wat gaat er thuis mis? Waarom lukt het daar niet?
Ik ben kwaad op mezelf, toch schuif ik mijn vragen terzijde ... voorlopig.

Paul maakt mijn enkels los en opent mijn benen. Dichter bij, steeds dichter bij. Elk moment kan zijn fors opgezwollen lid aankloppen bij mijn gewillige ingang. Geheel in strijd met mijn heilige voornemen ben ik meer dan bereid hem binnen te laten. De drempel hoeft er wat mijn betreft niet te zijn. Ik probeer met mijn billen naderbij te komen.
De touwen om mijn bovenarmen houden me in bedwang. Verwonderd vraag ik me af hoe het hem vergaat.
Van mij heeft hij de absolute toestemming.. De afstand is zo klein. Er is zo weinig nodig.

Paul buigt voorover. Het lijkt wel alsof zijn heupen daarmee meer afstand creëren. Met zijn tong beroert hij nauwelijks waarneembaar mijn linker tepel. De liefdevolle aandacht komt hard binnen. Mijn lichaam lijkt te exploderen als zijn duim ondertussen moeiteloos dat bijzonder knopje tussen mijn benen vindt. Onverstoorbaar gaat hij door.
Het ongeëvenaarde gevoel houdt aan. Deze weldaad is veel indringender dan een niet voorverwarmt orgasme via penetratie. Uitgeput zak ik terug in de stoel en sluit mijn ogen. Door het heerlijke voldane gevoel glijd ik diep weg in de vergetelheid. Als ik terugkeer merk ik tot mijn verbazing dat ik niet langer gevangen ben in touwen.

'Ik ben thee aan het zetten. Ik denk dat je wel wat kan gebruiken,' klinkt het vanuit de keuken. 'Schiet maar even wat aan,' vervolgt hij.
Uit mijn tas vis ik een schoon, maar vooral droog slipje. Mijn bloes moet het doen met de onderste helft van de knoopjes. Meer kracht heb ik op dit moment niet.
'Als je het aankunt neem ik je dadelijk nog mee naar de slaapkamer.'
'Wat ... uuhh ... staat me dan te wachten.' Ineens breekt het angstzweet uit. Bij nader inzien wil ik dat niet verder gaan. Hoever is Erja gekomen? Heeft zij zich ook laten verleiden. Er rest maar één uitweg.

Kalm dwingt hij mijn armen tot achter mijn rug en bindt mijn polsen tezamen. Al deze tedere gebaren zijn mij totaal onbekend, gelijktijdig geeft het vertrouwen. Er is geen weerstand als hij mijn slipje speels naar beneden schuift.
Hij ondersteunt me als ik via een zittende positie tot op mijn buik draai.
Een volgend stuk touw klemt mijn enkels bijeen.
De combinatie van mijn machteloosheid en zijn nonchalant uitgevoerde striptease act doen me wederom duizelen.
De wetenschap dat Paul over me waakt geeft me een veilig gevoel, ondanks zijn indringende blik. Ik voel weer de magie van de twee stukken touw. Door mijn machteloosheid word ik opnieuw op mezelf terug geworpen. Voorlopig heb ik niets anders nodig. Ik neem de tijd om te onderzoeken waarom deze vorm van bondage zo heftig uitpakt.

Voordat ik me realiseer dat mijn opgedwongen positie minder comfortabel wordt, begint Paul al met het losmaken van de touwen. Ik had langer zo willen blijven liggen.
Toch weet ik dat het goed is.
Mijn slipje mag ik aanhouden als ik op het bed plaatsneem, met gespreide armen en benen. Ditmaal gebruikt Paul lichtblauwe touwen, toevallig in dezelfde kleur als mijn slipje. Het duurt niet lang voordat touwen me onwrikbaar vastklemmen aan de poten van het bed.
Het enige houvast is mijn slipje, maar dat haalt niet bij een kuisheidsgordel die ik nu maar wat graag om zou hebben. Zeker nu ik gebonden moet toekijken hoe Paul zijn korte broek en slip uittrekt. Zijn niet meer zo onschuldige penis komt daarmee opnieuw in stelling.
'Sluit je ogen.' In zijn stem ligt de zorgzame, geruststellende klank.

Kastdeuren worden geopend, gevolgd door geritsel. Mijn nieuwsgierigheid valt niet te bedwingen. In zijn hand houdt hij een blinddoek. Zijn inschatting is wat dat betreft correct. Vanuit een ooghoek zie ik het stokje met gekleurde veren en een groene zijden sjaal.

Gedurende vele minuten wordt mijn lichaam op tal van manieren subtiel bemind. De impact is fabelachtig.
Paul bespeelt virtuoos een instrument dat absoluut niet mijn lichaam kan zijn. Het bloeit op, als een eenjarige plant die reageert op de eerste stralen van de voorjaarszon. In mijn beleving is het als een wilde rit in een roller coaster. Zelfs in de rustmomenten galmt de verwennerij lang na. Touwen houden me in bedwang. Dezelfde touwen gunnen me menig ontluikend orgasme. Soms krijgen ze de ruimte om door te breken. Andere keren trekken ze weg, om elders veel heftiger te voorschijn te komen.
Ik laat me vertroetelen door zachte veren in de knik tussen mijn onder- en bovenarm, of speelse vingertoppen door mijn hoofdhaar. Mijn tepels reageren fel op de voorzichtige verkenningen van zijn onderzoekende tong. Ik snak naar adem als hij krachtig mijn tepel sabbelt, terwijl de ander tepel weer geraffineerd tussen duim en wijsvinger wordt gemasseerd.
Het is vooral zijn rust die mijn lichaam opstuwt tot ongekende hoogtes. Er is zo weinig nodig. Zijn volle hand, boven op mijn slipje is al genoeg voor een bijzonder heftig orgasme. Kronkelend van genot ontvang ik daarna zijn vingers die tot onder de zachte stof verdwijnen. Als vanzelf glijden ze verder over mijn schaamheuvel tot tussen mijn benen. Puur uit gewoonte wil ik mijn benen sluiten om hem te weren. Het is vergeefse moeite. Een bedreven vingertop masseert indringend de ingang van wat mijn liefdesgrotje hoort te zijn. Voor het eerst in mijn leven begrijp ik nu deze aanduiding. Het is bijna frustrerend als de vinger met regelmaat stilvalt. Bij elke voortzetting wordt mijn genotsniveau van steeds dieper gevoed. De beloning is een traag, super bevredigend orgasme met de impact van een stoomwals.

Een diepe, verkwikkende slaap slaat me alweer knock-out. Als ik geleidelijk ontwaak merk ik dat de touwen zijn verdwenen, net als Paul. Had ik hem meer moeten geven?
Onder het dunne laken zoek ik naar antwoorden voor mijn levenspad. Als eerste heeft Erja héééél veel uit te leggen. Daarna komt er de zoektocht naar integratie van deze vorm van bondage in mijn eigen leven.
Een ding is zeker: ik ben geboeid door het spel met de touwen.
Zou Paul nog af en toe beschikbaar zijn? Wat wil ik dan van hem? Wat kan ik hem bieden?
Wat verwacht hij als tegenprestatie. Mag ik dit toelaten binnen mijn eigen leven.


©Bindingskracht, 2019

Terug.