Home
Bindingskracht.nl E-mail

Het beeld van de vrijende mensen in de tuin naast de onze bracht me volledig uit evenwicht.
De hele dag was ik al op zoek naar het onbestendige gevoel dat mij in de macht leek te houden. Tenslotte begreep ik dat ik niet tevreden was met de wijze waarop mijn partner en ik ons leven nu hadden ingericht. Het was net alsof we steeds verder uit elkaar groeiden. De laatste keer dat we echt tijd voor elkaar hadden genomen kon ik me nauwelijks meer heugen. Sombergestemd had ik door het huis gelopen, op zoek naar leuke dingen om te doen, zodat ik mijn zinnen kon verzetten.
Het ontging me eigenlijk volledig dat de krachtige lentezon zijn best deed om me uit te nodigen om naar buiten te komen. Ongeïnteresseerd staarde ik door het raam naar buiten. De bloeienpracht en de helblauwe lucht konden me nauwelijks bekoren. Ik was al teleurgesteld weer de kamer ingedraaid toen het vaag tot me doordrong dat de buren zich wel heel opzichtig in de zon hadden genesteld. Iets in dat beeld had mij in verwarring gebracht, maar ik kon niet pakken wat het was.
Ik liep terug en keek nu nadrukkelijker naar buiten.

Dylan en een vrouw die ik al vaker bij hem had gezien zaten in de tuin. Beide genoten volledig naakt van de warme zon. Toch ook was er bij hen sprake van een zeker discretie. Ze deden hun best om geen aanstoot te geven aan de omgeving. Zo was het zonnescherm deels neergelaten, zodat er minder inkijk was. Ik wist ook dat de andere buren niet thuis waren, en ik kon me voorstellen dat Dylan meende dat mijn huis deze dagen verlaten was.
Wat mij wél aangreep in het beeld was het feit dat de polsen van de vrouw met nylonbandjes waren vastgebonden aan de leuningen van de tuinstoel. Daarnaast waren haar grote tenen met een helder, afstekend, zwart stuk touw tegen elkaar vastgebonden. Het was overduidelijk dat ze geen kant uit kon. Ze leek er echter totaal geen moeite mee te hebben. Integendeel zelfs. Ik kon zien hoe ze van genot kronkelde telkens als de vingers van Dylan zorgzaam over haar lichaam dwaalden.
Hun sterk erotische spel intrigeerde me. Gebiologeerd bleef ik hen vanuit mijn schuilplaats observeren. Zonder dat ze het wisten maakten zij me deelgenoot van het wonderlijke, subtiele liefdesspel, zoals beschreven staat in het stuk "Bondage fantasie: Collega's: spelen in de tuin". De rust die ze binnen hun spel hanteerden greep me enorm aan. Net als het feit dat de echte erogene zones op speelse wijze zo veel mogelijk werden genegeerd.

Ik merkte hoe mij lichaam als vanzelf begon te reageren. Ik voelde weer prikkels die ik al in tijden niet meer gevoeld had.
Het verbaasde me dat hun spel mij zo enorm aangreep, dat de beelden van het minnespel zo'n enorme impact op me hadden. Ik verlangde ernaar om met mijn eigen partner ooit nog eens een vergelijkbaar spel te mogen spelen.
'Kon het zo simpel zijn?' vroeg ik me af. 'Gewoon enkele elementen van de bondage integreren , en daarmee tijd creëren voor je partner?' Eerder had ik al zoektochten in de richting van vastbinden ondernomen, maar de hardheid die ik steeds weer zag had me ervan weerhouden om verder te gaan met mijn onderzoek. Nu werd ik onverwachts getracteerd op fantastische beelden.
'Ik zou maar wat graag met die vrouw in de tuin naast ons willen ruilen.'
Wilde gedachten kwamen als vanzelf bij me boven. Toch was dat geen reële optie, zo wist ik ..., of wel soms ....?
Ik realiseerde me terdege dat ik binnen mijn eigen omgeving aan de slag moest, om daar de erotiek weer in terug te brengen. Ik kon niet verlangen dat een ander mijn leven zou invullen.

Opnieuw bekeek ik het zo subtiel vrijende stel vlak onder me. Even nog voelde ik me een voyeur, dan schoof ik het terzijde. Het beeld was te mooi om er niet van te genieten. De prikkels die ik voelde kon ik niet langer negeren. Geleid door een onzichtbare hand gleden steeds meer van mijn kledingsstukken zachtjes op de grond, net zolang tot ik tenslotte helemaal naakt in de kamer stond. Een golf van trots trok door me heen. Door het prikkelende beeld onder me kwam mijn lichaam tot leven. Mijn hart begon sneller te kloppen, en golven van opwindende warmte trokken door me heen.
Ik begon mezelf te verwennen. Iets dat ik nog maar zelden deed.
Op speelse wijze probeerde ik de handelingen van Dylan zo precies mogelijk te volgen. Vol onbegrip keek ik toe hoe de handen van Dylan vaak heel traag over haar lichaam streelden. Soms had ik zelfs het idee dat hij haar huid nauwelijks beroerde.
Mijn eigen lichaam had de grootste moeite met het verwerken van alle impulsen. Het verbaasde me dat juist deze subtiele aanrakingen van mijn eigen vingers zo'n overweldigend effect op me hadden. Het spel week enorm af van ons eigen minnespel . Door de rust leek er ruimte te ontstaan voor het diepere, het innigere voelen. Heerlijke erotische prikkels bundelden zich in mijn onderbuik. Het wakkerde vooral mijn behoefte aan om heel intens te vrijen.
Vreemd genoeg vermeed Dylan ondertussen heel bewust alle écht gevoelige plekjes bij haar. Toch leek ze niet onder het gemis te leiden. 'Zou het komen omdat ze is vastgebonden?' vroeg ik verbaasd af. Mijn nieuwsgierigheid naar het effect van de vreemde, voor mij onbekende nylonbandjes groeide. Ik zou ze zelf willen ervaren, zelf willen meemaken wat het met me zou doen. Toch had ik geen idee hoe ik dát voor elkaar moest krijgen.

De zo vreemde onrust in mijn eigen lichaam nam steeds verder toe. Niet langer lukte het me om geduldig uit te stellen, zoals Dylan bij haar deed. Mijn vingers van mijn rechterhand gleden gerichter naar de plek die nu al zo'n tijd naar de aandacht verlangde. Mijn inmiddels flink vochtig geworden schede bevestigde het alleen maar. Mijn vingers begonnen een geheel eigen leven te leiden. Ik voelde hoe ik weggleed in een soort trance. Geleidelijk ook vervaagde het beeld van het vrijende stel in de tuin. Ik trok me steeds verder in mezelf terug. Ik probeerde haast vergeefs het onverwachts oprukkende orgasme nog zo lang mogelijk uit te stellen. Ik merkte hoe de spanning zich steeds verder opbouwde. Doordat ik nog altijd voor het raam stond kon ik mijn spieren niet ontspannen. Knikkende knieën, trillende benen, verkrampte buikspieren.
Een heftig, wonderlijk orgasme bracht op heerlijke wijze verlichting.
Totaal uitgeput keek ik opnieuw uit het raam.Nog altijd had zijn vriendin geen orgasme bereikt. Sterker nog, Dylan had bijna plagend haar erogene zones heel bewust overgeslagen in de verwennerij. Nahijgend vroeg ik me af hoe deze vrouw in staat was om zich zo lang te bedwingen. De rust die zij in het spel hadden gevonden verbaasde me enorm. Blijkbaar was dat een onderdeel binnen het bondagespel zoals zij dat speelden.

Onverwachts stond Dylan op. 'Was er een eind gekomen aan hun spel?' Dylan liep naar de schuur. Hij gunde me daarbij het volle, onbeschaamde zicht op zijn atletische gebouwde lichaam.
Hij keerde terug met een luchtmatras dat hij neerlegde. Nauwelijks had hij haar losgemaakt of hij dwong haar polsen op haar rug. Weer was er dat bandje, dat nu gebruikt werd om haar polsen achter haar rug vast te binden.
Hij vleide zich neer op het matras. Met slechts een korte aanmoediging nodigde hij haar uit om op hem neer te dalen.
Het was voor mij overduidelijk dat ze zelf maar al te graag wilde.
Ik keek toe hoe hij uitgebreid de tijd nam om haar borsten te verwennen. Ondertussen bewogen ze beide heel rustig op en neer. De prachtige beelden ontlokten ook bij mij weer fantastische reacties. Het duurde niet lang of mijn vingers waren al weer actief bezig. Toch bleef mijn verlangen om zelf gevuld te worden door een kloppende, gezwollen penis.

Na een zeer onrustige nacht werd ik veel te vroeg wakker. Opnieuw zou het een prachtige dag worden. Heel zorgvuldig hield ik de buren in de gaten, in de hoop op een herhaling van de dag ervoor. Ik wilde nog veel meer zien van een voor mij totaal onbekende vorm van het liefdesspel, waarbij de partners oprecht tijd namen voor elkaar.
Door het lange wachten bouwde een intens verlangen zich steeds verder in mij op. Steeds nieuwe, nauwelijks realiseerbare fantasieën en ideeën dienden zich aan. Er was ineens zoveel dat ik zou willen ervaren, zou willen doen. Vooral het verlangen naar de bondage bleef. Ik hield het bijna niet meer.
Ik had er nooit bij stil gestaan dat ook Dylan vastgebonden kon worden in de tuinstoel, dat een vrouw een man zou mogen vastbinden. Eigenlijk was het volkomen logisch, bedacht ik me uiteindelijk. Het bood voor de partners de mogelijkheid om het geven en ontvangen op beide manieren te ervaren.
Ik probeerde te achterhalen hoe realistisch het was om het bondagespel met mijn eigen partner te spelen. Al snel begreep ik dat het een haast onmogelijke opgave was. Ik had totaal geen ervaring in welke vorm van bondage dan ook, noch in vastbinden, noch in vastgebonden zijn. Ik had geen idee of ik er daadwerkelijk van zou kunnen genieten.
'Waar zou ik veilig een eerste keer kunnen meemaken?' vroeg ik me wanhopig af.

In mijn gedachten vormde zich een stout, of beter, wanhopig plan. Met fel bonkend hart trok ik mijn wel erg stoute schoenen aan en liep via de achtertuin naar de buren. Beide schrokken uiteraard heftig van mijn komst, en toch bleven ze er redelijk neutraal onder. Wel keken ze me vragend aan.
Ik legde uit hoe ik gisteren had toegekeken. 'Is het mogelijk dat ik gelijktijdig in een volgende tuinstoel word vastgebonden, zodat ik het spel van dichtbij kan meebeleven, om te ervaren welke impact het op mij heeft?'
Ik besefte al te goed dat het eigenlijk een krankzinnig, en tamelijk onfatsoenlijk, verzoek was. Toch stemden ze in.
'Maar ...,' zo zeiden ze 'vastbinden en toekijken is prima, deelname valt wel hééél erg ver buiten de mogelijkheden.
Het is een spelvorm die je juist met je eigen partner moet uitdiepen.'

Terwijl zij de tuinstoel klaarzette, liet ik vlak voor de ogen van Dylan mijn schaarse kleding op de grond glijden. Vrijwel direct was er zijn reactie. Blijkbaar kon hij ook genieten van mijn slanke, lange lichaam dat veel op dat van zijn vriendin leek.
Wel schaamde ik mij een beetje voor mijn nog altijd veel te witte huid, zeker in vergelijking met dat van zijn vriendin. Gelijktijdig was er de trots. Mijn lichaam mocht er blijkbaar nog altijd best zijn. Het gaf me mijn het zelfvertrouwen dat ik later met mijn partner broodnodig zou hebben.
Daar lag ik dan. Op dezelfde wijze vastgebonden als Dylan. Zwarte nylon bandjes fixeerden mijn polsen aan de stoelleuningen. Met een wit touwtje waren mijn beide grote tenen aan elkaar gebonden. Vrijwel direct merkte het effect van de inklemming. Mijn hart ging wild te keer. Allerlei energiestromen golfden door mijn lichaam. Het zweet brak me aan alle kanten uit. Mijn toch al sterk aanwezige opwinding werd vertienvoudigd. Ik had gigantisch veel moeite met mezelf.
Het lukte me nauwelijks om stil te blijven liggen. Gelijktijdig kon ik door de bondages geen kant uit.
Oohhh ..., wat heerlijk toch. 'Zou het met mijn partner ook zo kunnen worden?'

Mijn eigen intense verlangen werd nog verder aangewakkerd door het subtiele spel dat zij met hem speelde.
Vol fascinatie hield ik zijn penis in nauwlettend in de gaten. Haar strelende vingers gleden traag en behoedzaam over zijn lichaam en werkten blijkbaar sterk ontspannend. Heel soms dwaalden haar vingers gerichter af, en vrijwel direct was er dan zijn reactie, waardoor de onrust in mijn eigen lichaam weer aanwakkerde.
Voorzichtig zocht ik naar ruimte, maar de bandjes en het touw hielden me stevig gevangen. Ik kon geen kant uit.
Ik had geen enkele mogelijkheid om iets te doen aan de opwinding die zich vurig in mijn lichaam opbouwde.
Het besef van het belang van het vastbinden groeide daardoor alleen maar. Voor mij was het prachtig - en leerzaam - om te zien hoe vanuit de rust bij hen een dieper samensmelten ontstond. Heel soms merkte ik dat ze nog steeds wisten dat ik vlakbij zat.
Vooral als zij ook wat water vlak boven míjn lichaam vernevelde. Ik kon de prikkelende werking heel goed merken.
Diverse malen leidde ze Dylan tot dicht bij een hoogtepunt. Dat ze hem niet liet klaarkomen had niets met mij te maken. Blijkbaar hadden ze de beheersing om hoog op te bouwen en dan te stoppen. Ik herkende daarin de filosofie van de Tantra. Zelf had ik het nooit mogen ervaren. 'Nog een gebied om heel sterk aan te werken,' bedacht ik me.

Even liet ze ons alleen. Ze kwam terug met enkele stukken touw. Blijkbaar was hun spel nog niet teneinde. Ze maakte Dylan los, maar bond vrijwel direct zijn polsen voor zijn lichaam weer vast. Dan voerde ze hem mee het huis in.
Verwonderd vroeg ik me af wanneer ze mij los zou maken. Gelukkig hoefde ik niet lang te wachten. Ook ik werd losgemaakt. Ze gaf aan dat ze ook mijn polsen met touw zou vastbinden. Gedecideerd leidde ze mijn armen op mijn rug. Met een stuk touw bond ze mijn gekruiste polsen tezamen.

In de huiskamer stond Dylan al te wachten. Rond zijn gebonden polsen zat een volgend stuk touw dat naar het plafond leidde. Hierdoor konden zijn handen niet lager komen dan tot zijn navel. Allebei kregen we een blinddoek om.
'Geniet nog maar heel even verder van elkaar. Het mag ..., tenminste zolang jullie beide gebonden blijven en niets bijzonders kunnen doen.' fluisterde de vriendin met zwoele stem.
Even had ik het idee dat de vriendin nog altijd in de buurt was. Dan kreeg mijn eigen opwinding de overhand. Zeker toen zijn handen over mijn gezwollen en daardoor uiterst gevoelige borsten gleden. Ondanks zijn tezamen gebonden handen masseerde hij zacht en speels mijn kogelharde tepels.
Ik probeerde, door mijn lichaam deels te draaien, contact te maken met zijn stevige penis. Ik wilde zoveel mogelijk uit dit moment halen, want een tweede kans zou ik waarschijnlijk niet krijgen. En terecht, zo wist ik maar al te goed.

Expressievormen: Bondage fantasieën 1: Collega's; de buurvrouw.
Na afloop zaten we gedrieën in de tuin, alsof er niets gebeurd was. Dat we allen naakt waren was ergens wel logisch.
Kort namen we de tijd om de ervaringen uit te wisselen. Het werd me al snel duidelijk dat ik vooral met mijn eigen partner aan de slag moest, om met hem het spel te gaan ontdekken.
Wel kreeg ik de zwarte nylon bandjes mee.
'Gebruik ze maar eens onder de douche. Bind zijn polsen maar eens op zijn rug en ga zijn hele lichaam dan inzepen. Kijk maar waar het toe leidt,' was Dylan's laatste wijze raad.


©Bindingskracht, november 2007

Terug.