Home
 Bindingskracht.nl E-mail
Opnieuw had Paul speeltjes op het oog om ons toch al zo boeiende bondagespel verder te verrijken. Verwonderd vroeg ik me af wat zijn creatieve geest nú weer had bedacht. Ik kende hem goed genoeg om te weten dat hij iets geraffineerds had gevonden dat niet duur was. Het was als een sport voor hem.
Destijds had hij speciaal voor mij maanden gezocht naar een rubberen balletje ter vervanging van de al zo goed werkend, zelf doorboorde golfbal. Hij kende mijn voorliefde voor de sterke geur en smaak van rubber, en mijn wens om eens een rubberen balletje te mogen uitproberen.
Totaal onverwachts hadden we de uiteindelijke oplossing gevonden in een ijzerwarenzaak. Een zwenkwieltje met een ronde rubber balletje van 40 mm. Wat een eenvoud! Door de as te verwijderen bleef het balletje over met een perfect gat er in. Nog even een touwtje erdoor en mijn lang gekoesterde droom kwam helemaal uit. De opwinding die ik toen zo sterk had gevoeld kwam ineens weer boven.

Nu had hij blijkbaar weer iets bedacht. Het lukte me niet om mijn nieuwsgierigheid te bedwingen. Ik móest en zou weten wat zijn plannen waren, wanneer ik er kennis mee kon maken. Hoe meer ik aandrong, hoe minder hij van de geheimen prijsgaf. 'Zondag,' zo gaf hij aan, 'tijdens een boswandeling mag je het ervaren.'
Ik zag zijn gejaagde blik. Het idee aan het spel dat hij wilde spelen wond hem al enorm op.
'Moet ik dan uit de kleren?' vroeg ik schuchter. Het idee om in een druk bos met een bondagespel bezig te zijn was zowel spannend als gewaagd.
'Je hoeft alleen je bovenkleren maar uit te trekken.' Een ondeugende glimlach vormde zich op zijn gezicht.
'Trouwens ..., twee minuten zijn voldoende. Dan mag jij je kleren al weer aandoen.'
Ik was nu super nieuwsgierig. Twee minuten waren immers veel te weinig om een subtiel bondagespel te spelen? Normaal waren we veel meer dan een uur per sessie bezig. Er moest dus sprake zijn van een voorspel, dat later verder uitgewerkt werd ? Ik zocht naar meer informatie, maar hij liet niets meer los.
Ik merkte dat ik het superspannend vond. Uit alles kon ik merken dat hij het spel al geheel had voorbereid. Af en toe maakte hij toespelingen. Zijn grootste wens was dat ik inderdaad het genot zou proeven dat hij voor ogen had. Ondertussen kon ik niet wachten tot het eindelijk zondag zou worden. Dat het geweldig weer zou worden, was een heerlijk, bijkomend, vooruitzicht. Ik besefte wel dat het daardoor ook drukker zou worden in het bos. Paul maakte zich daar helemaal niet ongerust over. Geen wonder, want híj hoefde niet uit de kleren. Hijzelf zou ondertussen toch wel met een ontbloot bovenlichaam rondlopen. Hij greep immers altijd al elke gelegenheid aan om van de zon te genieten.

Zondagochtend was ik veel te vroeg wakker. Ik voelde me als een klein kind dat op haar verjaardag stiekem naar beneden sloop om een blik te vangen van de cadeautjes die ongetwijfeld klaar lagen. Ik nestelde me naakt in de lepeltjeshouding tegen Paul aan. Hoewel hij deed alsof hij nog slaperig was, had ik zijn reactie allang opgemerkt.
Heel ontspannen schoof hij vrijwel direct en zeer voorzichtig bij me binnen. Nauwelijks bewegend bood hij mij de gelegenheid om juist héél veel te voelen. Zijn grote hand masseerde gelijktijdig teder maar krachtig mijn wonderlijke, maar o zo gevoelige, kleine, ferme borsten.
Mijn verwarring werd alleen maar groter. Waarom bewaarde hij niet de aandacht tot in het bos? Welk spel zou een uitbreiding zijn op al het moois dat ik nu al van hem mocht ontvangen? Het vooruitzicht op wat komen zou stuwde de overweldigende spanning in mijn lichaam alleen maar verder op. Het was voor mij onbegrijpelijk dat Paul er zo rustig onder kon blijven. Zijn zacht ritmische bewegingen misten ondertussen hun uitwerking niet op mij.

Het was net alsof Paul het erom deed. Steeds weer ontsprong hij de dans om zo vroeg mogelijk aan de boswandeling te beginnen. Gelukkig merkte hij dat de spanning me uiteindelijk bijna te veel werd. Zonder verder dralen stapten we in de auto. Verwonderd vroeg ik me af wat hij in petto had, want ik zag geen spoor van enig nieuw speeltje, want hij had geen tas bij zich. Wat kon het zijn?
Kort nam hij de planning door. We zouden al wandelend naar een rustiger gedeelte van het bos trekken. Daar zou hij dan zoeken naar een goede gelegenheid. Tijdens de haast eindeloze wandeling ging het gesprek vanzelf weer over onze gezamenlijke passie. De voorliefde om haast dagelijks met enkele stukjes touw bezig te zijn. Ons liefdesspel had daardoor enorm veel meer waarde gekregen. Het gigantische effect van het wederzijds naakt vastbinden bleef ons verwonderen. Het bood ons een perfecte basis om ons vooral te richten op de erotiek, op het ten volle aandacht schenken aan elkaar. Op het voelen, zowel in het geven als in het ontvangen.

De kosten van onze hobby vielen heel erg mee, zeker in het licht van het genot dat het ons bracht. Het vinden van geschikt bondagetouw had ons destijds wel veel moeite gekost. Overal werd van alles aangeboden. In het begin hadden we ons, noodgedwongen, laten verleiden om iets aan te schaffen. Te vaak bleek het touw feitelijk onbruikbaar. Te stug, te stijf, te hard, te ... te niets. Het voldeed gewoon niet. Het kwam niet in de buurt van het touw dat we ooit per toeval in een dumppartij hadden gevonden. Uiteindelijk hadden we nieuw touw bij een touwslagerij op bestelling laten maken. De dure investering was het gelukkig volledig waard geweest. Het restant van de vele honderden meters die we minimaal moesten afnemen liggen nu geduldig te wachten om ooit ingezet te worden.

Ik merkte hoe Paul wat meer om zich heen begon te kijken. Blijkbaar zag hij mogelijkheden. Opeens kreeg ik het ontzettend warm, door het vooruitzicht om weer model te mogen zijn, ditmaal voor weer iets totaal onbekends.
Daarvoor kende ik Paul goed genoeg.
Dan vroeg het plotseling: 'herinner jij je de romantische komedie "Shakespeare in love" nog die we laatst hebben gezien?' Ik keek Paul vragend aan. Wat had dat nou weer te maken met onze boswandeling en zijn nieuwe speeltje? Even nog wilde ik een kusje bietsen, maar op zakelijk toon hield hij de boot af. 'Het is tijd om je bovenlijf te ontbloten.
Door de vraag was ik compleet de kluts kwijt. Het lukte me niet om de connectie met de film te leggen. Verwonderd keek ik hem aan. 'Wat ben je allemaal van plan?' vroeg ik wijfelend.
'Nog even geduld. Je zult het dadelijk zien, of beter ..., gewoon ervaren.' In zijn stem bespeurde ik zowel de uitdaging als zijn opwinding. Er zat niets anders op dan mee te gaan in het spel.

'Sluit je ogen,' sprak hij, nadat hij mijn losgehaakte beha overpakte. Met een teder gebaar van zijn vingers sloot hij nadrukkelijk mijn oogleden, zodat ik wist dat ik ze wat langer gesloten moest houden.
Zijn handen waren druk bezig ter hoogte van mijn borsten. Plotseling zag ik beeld weer voor ogen van de ingezwachtelde borsten van de jongedame in de film, die daarmee voor een man kon doorgaan. Ik voelde hoe Paul heel geroutineerd een elastisch rekverband heeeel strak om mijn borsten wikkelde. Hij maakte steeds nieuwe wikkelingen, net zolang tot het verband helemaal was afgewikkeld. Dan volgde een klemmetje om het verband vast te zetten. Direct vanaf het begin voelde ik de gigantische stuwing in mijn borsten, borsten die precies dit tijdstip opzochten om nog eens extra te zwellen. Het strakke verband zat heel comfortabel. Het knelde nergens. Wel was het effect overdonderend. Ik voelde de geweldige erotische prikkelingen die hun uitweg zochten bij mijn keel.
Mijn ademhaling werd merkbaar onrustiger.
Helaas gaf Paul me geen gelegenheid om bij te komen. Ik moest mijn kleding weer aandoen, minus de beha, want die had ik nu immers niet nodig. Paul leidde mijn armen op mijn rug. Met een minuscuul stukje touw bond hij mijn duimen bij elkaar. Dan "dwong" hij mij om onze wandeling te vervolgen.
Expressievormen: Bondage fantasieën 2: Overprikkelde borsten
De druk van het strakke verband was verpletterend.
Even overwoog ik te vragen of mijn borsten weer de vrijheid mochten proeven, maar ik wist dat Paul er niet op in zou gaan.
Althans ..., nu nog niet. Hij maande me om gewoon rechtop te lopen, zodat ik de uitdaging heel nadrukkelijk moest aangaan.
Ik kon niet bevatten wat er allemaal in mij, en met mij gebeurde. De druk op mijn borstkast bleef constant aanhouden. Steeds waren er de gigantische erotische prikkels. Ik probeerde me ertegen te verzetten, maar dat pakte niet lekker uit. Ik kon niet anders dan het allemaal toelaten.

Even nog had ik het idee dat ik dadelijk flauw zou vallen. Gelukkig merkte ik dat Paul me heel nauwgezet in de gaten hield. Hij sloot me kort in zijn armen en zijn handen dwaalden over mijn keel, hals en borstbeen. Ondertussen had ik het vreselijk moeilijk. Ik had het bij de dame in de film niet opgemerkt. Het wandelen viel me ongelooflijk moeilijk.
Ik werd geleefd door een uiterst simpel stukje verband. Belachelijk gewoon. Hoe kon zo iets simpels zo'n effect hebben? Het bestond gewoon niet, en toch was ik er deelgenoot van. Paul dwong me weer verder te lopen,
maar het was me feitelijk te veel.

Elke zachte aanraking van zijn handen werd in veelvoud geëchood in mijn lichaam. Het zweet brak me aan alle kanten uit. Ademhalen werd steeds moeilijker. Ik was de controle over mijn eigen lichaam volledig kwijt. Mijn knieën begonnen te knikken. Ik moest stoppen. Ik kon niet verder. Paul sloot me in zijn armen. Zijn vingers streelden zijdezacht mijn buik en rug. Ik kreunde van genot. Hoe was het toch mogelijk? Er was een constante toevoer van de stuwing in mijn borsten. Even schoot me het afbinden van de borsten te binnen die nodig was al de melkproductie moest worden stopgezet.
Zou dat ook zo aanvoelen?

Onverwachts haakte Paul het verband weer los. Hij had allang in de gaten dat het mij allemaal veel te machtig was.
Even nam ik de tijd om Paul nauwgezet te observeren. Blijkbaar had hij mijn heftige reacties vooraf niet goed genoeg ingeschat. Zijn bezorgdheid was oprecht. Wel zag ik dat hij desondanks intens genoot van het opmerkelijke resultaat.
Mijn borsten hadden de grootste moeite om weer met de vrijheid om te gaan. Mijn vrijgekomen tepels waren ineens sterk gezwollen en daarbij ook nog eens supergevoelig. De speelse vingers van Paul gleden over de stof van mijn
t-shirt en plaagden veelvuldig mijn tepels. Alles werd compleet overprikkeld. Ik had ineens zin om Paul heel gretig en gepassioneerd te zoenen.

Stoïcijns nam hij de tijd om het verband weer netjes op te rollen. Hij liet me even stoeien met het geweld in mijn eigen lichaam, aangewakkerd door mijn nog altijd bij elkaar gebonden duimen. Ik kon daaruit absoluut niet zelf loskomen. Tenslotte maakte hij me helemaal los.
Zachtjes gleden zijn volle handen over mijn ontstelde borsten. Ik voelde de prikkels in mijn onderbuik. Teder ging hij door met het verwennen. Hij kuste uitgebreid mijn hals. Zijn handen dwaalden over de blote huid van mijn borsten.
Zijn een-dag oude baard schuurde heel prikkelend over het gevoelige vlees.
Ik wilde meer ..., veel meer. Mijn dwalende handen vonden zijn gezwollen penis.
Ook voor hem was het dus heel opwindend. Dan bedacht ik me dat we nog altijd in de vrije lucht waren, in een bos dat door het mooie weer druk bezocht werd.

Ik voelde de dwingende handen van Paul die probeerden me uit mijn mijmeringen te laten ontwaken. Hij dwong me om verder te lopen. Toch duurde het niet lang of hij loodste me weg van het pad. Het hoge gras van de zonovergoten open plek was een prima schuilplaats. Even moest ik denken aan de uitdrukking: 'als het gras twee kontjes hoog was'.
Het duurde niet lang of we lagen beide naakt tussen het hoge gras. Eindelijk kreeg ik de kans om de honger in mijn lichaam te stillen, om mijn opgelaaide passie toe te laten.

©Bindingskracht, oktober 2007

Terug.